პეჩის საპატრიარქო მონასტერი
პეჩის საპატრიარქო მონასტერი (სერბ. Пећка патријаршија) — სერბეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის მონასტერი ქალაქ პეჩის სიახლოვეს. კომპლექსი წარმოადგენს სერბეთის არქიეპისკობოსებისა და პატრიატქების მავზოლეუმს. 1990 წელს, მონასტერი გაფორმდა როგორც განსაკუთრებული კულტურული მნიშვნელობის მონუმენტი, რომელსაც სერბეთის სახელმწიფო იცავს. 2006 წელს კი ის იუნესკომ შეიტანა მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლთა სიაში. მონასტრის დაარსების ზუსტი თარიღი უცნობია. სავარაუდოა, რომ წმინდა სავას სიცოცხლეში (გ. 1235) ეს ტერიტორია ჯიჩის მონასტრის შემადგენლობაში შედიოდა. მოგვიანებით, არქიეპისკოპოსმა არსენი I–მა (გ. 1266) ააშენა თორმეტი მოციქულის ეკლესია, რადგან მას სურდა, რომ სერბეთის ეკლესიის მეთაურის რეზიდენცია უფრო უსაფრთხო ადგილას და ამავე დროს ქვეყნის ცენტრში ყოფილიყო. სულ მალე, 1250 წელს მან ეკლესიის დეკორირება ბრძანა. 1320 წელს, არქიეპისკოპოსმა ნიკოდიმ I–მა ეკლესიის ჩრდილოეთით სხვა, წმინდა დიმიტრის ეკლესია ააშენა. ათი წლის შემდეგ, 1330 წელს, არქიეპისკოპოსმა დანილო II–მ თავდაპირველი – ღვთისმშობლის ოდიგიტრიის ეკლესიის სამხრეთით, მესამე, წმინდა ნიკოლოზის პატარა ეკლესია ააშენა. 1345 წელს, არქიეპისკოპოს იოანაკიეს II–მ წმინდა დიმიტრის ეკლესია ფრესკებით შეამკობინა. იმპერატორმა დუშან ძლიერმა (1331-1355) პეჩის არქისაეპისკოპოსოს საპატრიარქო სტატუსი მიანიჭა.
2006 წელს, სამონასტრო კომპლექსს რესტავრაცია ჩაუტარდა. იხილეთ აგრეთვერესურსები ინტერნეტშივიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
|