A-GPS

A-GPS (ინგლ. Assisted GPS) — ტექნოლოგია, რომლითაც ხდება „ცივი სტარტის“ დაჩქარება GPS მოწყობილობაში. დაჩქარება წარმოებს მოწყობილობაში არსებული კავშირის ალტერნატიული არხების ხარჯზე. ხშირად გამოიყენება იმ ფიჭურ მოწყობილობებში რომლებთაც აქვთ GPS მიმღები. A-GPS-ის ალგორითმებისათვის საჭიროა რომ არსებობდეს კავშირი დაშორებულ სერვერთან, რომლისაგანაც მოწყობილობა მიიღებდა სათანადო ინფორმაციას. მობილური მოწყობილობებისათვის ეს შესაძლოა იყოს ან ფიჭური კავშირგაბმულობის საშუალებით არსებული მობილური ინტერნეტ კავშირი ან Wi-Fi. A-GPS ხშირად ეშლებათ LBS-ში.

პირველად აღნიშნული იდეა გაუჩნდათ ინჟინერებს ჯიმი სენოტსა და რალფ ტეილორს, რომლებმაც იდეა დააპატენტეს 1981 წელს. კერძოდ მათ წარმოადგინეს იდეა რომ თანამგზავრულ ნავიგაციას მხარდაჭერა გეწეოდა მიწისზედა სადგურების დახმარებითაც.^[1] აღნიშული ტექნოლოგიის ერთ-ერთი მწარმოებელი იყო SnapTrack-ის კომპანია. სისტემა მოქმედებაში გაეშვა 2001 წლის 1 ოქტომბერს ამერიკაში სამაშველო სამსახურის — 911 ქსელით.^[2]

დღესდღეობით A-GPS-ის ტექნოლოგია გამოიყენება ისეთ მოწყობილობებში, რომლებსაც აქვთ ფიჭური კავშირის მხარდაჭერა (მობილურები, სმარტფონები) და ასევე რომელათაც აქვთ მხოლოდ Wi-Fi სერვისების (პლანშეტები, ლეპტოპები, ნეთბუკები) შესაძლებლობა. შესაბამისად უკანასკნელში გაცილებით არადამაკმაყოფილებელია A-GPS ტექნოლოგიების სერვისი.

ჩვეულებრივი GPS გამოყენებისას თავს იჩენს შემდეგი პრობლემები:

• GPS სისტემაში, ადგილმდებარეობის კოორდინატების დადგენის პირველი მცდელობა ითხოვს გაცილებით მეტ დროს ვიდრე ყოველი შემდგომი (თუ მოწყობილობა არ იყო ჩართული ბოლო 2 საათი მას ინფორმაციის აღსადგენად დასჭირდება 30 წამი). იმისდა მიხედვით თუ რამდენად დიდი დროა გასული მონაცემების ბოლო განახლებიდან განასხვავებენ „ცივ“, „თბილ“ და „ცხელ“ სტარტს.^[3]
• ქალაქის პირობებში GPS მოწყობილობების მოქმედება ძლიერ შეზღუდულია, ხოლო დახურულ შენობებსა და გვირაბებში საერთოდ შეუძლებელი.

A-GPS ტექნოლოგიის სიზუსტე დამოკიდებულია მის ირგვლივ არსებულ ინფორმაციის საბაზო სადგურების სიმჭიდროვეზე. ქალაქის პირობებში სიზუსტე 20-500 მეტრის ფარგლებში მერყეობს, მაშინ როცა ქალაქგარეთ ის 1500-2000 მეტრს შეიძლება აღწევდეს.

GPS მოწყობილობაში ინფორმაციის განსაახლებლად მოწყობილობას სჭირდება დაახლოებით 1 წამი, ასევე იზრდება A-GPS მიმღების მგრძნობელობა^[4].

• On-line — ძირითადი რეჟიმი. ინფორმაცია გროვდება როგორც თანამგზავრებიდან ისე მიწისზედა ყველა სადგურიდან.
• Off-line — დამატებითი რეჟიმი. აჩქარებს GPS მოწყობილობის „ცივ“ და „თბილ“ სტარტს.

დადებითი მხარე

A-GPS-ს გააჩნია რიგი განსხვავებები სტანდარტული GPS-გან, რომლითაც იხსნება მისი უპირატესობები. ყველაზე მთავარი ესაა კოორდინატების სწრაფი დადგენა მოწყობილობის ჩართვისას^[5]. ასევე მის უპირატესობას წარმოადგენს „მკვდარ ზონებში“ (გვირაბები, ქალაქის ვიწრო ქუჩები, შენობები, ბურანი ტყე) სუსტი სიგნალების გაძლიერება.

უარყოფითი მხარე

A-GPS არ მუშაობს ფიჭური კავშირგაბმულობისთვის მიუწვდენელ ზონაში.

A-GPS-ის მოდულები სტარტისას იყენებენ მცირე ტრაფიკს (5-7 კბ); სიგნალის დაკარგვის შემთხვევაში როგორც წესი საჭიროაგანმეორებითი სინქრონიზაცია, რაც დაკავშირებულია ხარჯებთან განსაკუთრებით მაშინ როდესაც იმყოფებით როუმინგში.

• GPS
• APRS
• DGPS
• Q-GPS

• A-GPS: Assisted GPS, GNSS, and SBAS. Artech House, 2009. ISBN 9781596933750

• Alcatel (пресс-релиз): «Alcatel проводит первое в Европе испытание технологии A-GPS для компании Orange» დაარქივებული 2009-02-22 საიტზე Wayback Machine. . Mobile-review.com, 10.11.2005
• Geolocation and Assisted GPS, Computer (IEEE Computer Society, ISSN 0018-9162) 34.2 (2001): 123-125. doi:10.1109/2.901174(ინგლისური)
• Innovation: Assisted GPS: A Low-Infrastructure Approach (PDF), 2002(ინგლისური)