|
Квадратна функција Дефиниција и основни својстваВо математика, квадратна функција е функција чиј графикон е вертикална парабола во рамнина, односно квадратна функција е полиномна функција од втор степен од една независнo променлива х.[1][2] Во експлицитен облик имаме: f(x)=ax2+bx+c или у(x)=ax2+bx+c или y=ax2+bx+c, каде што а≠0. Коефициентите a, b и c се константи, односно при работа се заменуваат со конкретни реални броеви, а остануваат x и y како променливи. На пример: у(x) =x2-2x-3 е квадратна функција со a=1, b=-2 и c=-3. Множеството на допуштени вредности на секоја квадратна функција е R, т.е. сите реални броеви. Значи, било кој реален број може да „влези“ во квадратна функција, односно да биде замената за х во функцијата. Сликата, т.е. множеството на сите излезни вредности e подмножество на R. На пример, сликата на квадратната функција f(x)=x2 е множеството R+=[0,∞), односно множеството на ненегативни реални броеви. Друг пример: сликата на квадратната функција у(x) = x2-2x-3 е y∈[-4,∞) (види слика надесно). Параболата која е графикон на квадратна функција има вертикална симетрала x=-b⁄2a (низ темето). Параболата се отвора нагоре ако a>0, а се отвори надолу ако a<0. Квадратна функција има точно еден пресек со у-оската во точката (0,с). Темето на параболата е точката: (-b⁄2a, y(-b⁄2a)). Квадратна функција може да има 2, 1 или 0 корени. Корените се реалните решенија (доколку има) на квадратната равенка ax2+bx+c=0 која може да се реши користејќи ја квадратната формула x1,x2=-b±D⁄2a, D=√b2-4ac. Се потенцира дека само реални решенија на оваа равенка се корени. Ако D>0, функцијата има 2 корени. Ако D=0, функцијата има 1 корен. Ако D<0, Функцијата нема корен. Бројот на корените е еднаков на бројот на пресеците на параболата со х-оската. Пример примена на квадратна равенка: Висина h како функција на време t на предмет истрелен директно нагоре со почетна брзина v0 и со почетна висина h0 се опишува со квадратна функција: h(t)=9.81⁄2•t2+v0•t+h0.[3][4]
Литература
|
