Сидеријан
Сидерискиот период, (грчки: σίδηρος, што значи „железо“) ― првиот геолошки период во палеопротерозојската ера и траел од 2500 Ma до 2300 Ma (пред милиони години). Наместо да се засноваат на стратиграфија, овие датуми се дефинираат хронометриски. Таложењето на формации на свиткано железо го достигнале својот врв, рано во овој период. Овие формации богати со железо биле создадени како анаеробни цијанобактерии при произведен отпаден кислород кој се комбинирал со железо, формирајќи магнетит (Fe3O4, железен оксид). Овој процес го отстранил железото од океаните на Земјата, претпоставувајќи дека зелените мориња станале проѕирни. На крајот, без преостанато железо во океаните, да служи како истек на кислород, процесот овозможил создавање атмосфера богата со кислород. Овој втор, последователен настан е познат како кислородна катастрофа, за која, според некои геолози, била активирана хјуронската глацијација.[1] [2] Од временскиот период од пред 2420 до 2250 милиони години е добро дефиниран од долниот раб на наталожените слоеви со железо, алтернативниот период со име Оксигенијан, заснован на стратиграфија наместо хронометрија, бил предложен во еден преглед во „Геолошката временска скала 2012“.[3] Наводи
|