Adolf von Baeyer
Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer (bahasa Jerman: [ˈbaɪɐ]; 31 Oktober 1835 – 20 Ogos 1917) adalah ahli kimia Jerman yang mensintesis indigo,[1] mengembangkan tatanama untuk sebatian siklik (yang kemudiannya dilanjutkan dan diguna pakai sebagai sebahagian daripada tatanan organik IUPAC). Beliau merupakan golongan bangsawan dalam Kerajaan Bavaria dalam tahun 1885 dan penerima Nobel Hadiah dalam Kimia pada 1905.[2] Penghargaan
Sejak 1911, penubuhan Pingat Adolf von Baeyer yang diberikan setiap tahun. Nama beliau tersergam dalam pelbagai "reaksi nama" sebagai pengoksidaan Baeyer-Villiger dan reaksi Baeyer. Terdapat juga nomenklatur Von Baeyer dalam kimia struktur dan teori terikan Baeyer (yang memberikannya hadiah Nobel) sebatian alisiklik. Beliau telah dipilih sebagai ahli untuk beberapa akademi saintifik, di dalam tahun 1884 ke Akademi Sains Prusia[4] dan ahli asing Royal Society 1885.[5] Pada tahun 2009 kawah bulan von Baeyer dinamakan sempena namanya. Kehidupan peribadiPada 1868, Baeyer berkahwin dengan Adelheid (Lida) Bendemann, anak seorang rakan keluarga, dan pasangan ini mempunyai tiga anak: Eugenie, Hans, dan Otto. Rujukan
Pautan luar |