Muħammed bin Għali l-Għimrani l-Ġuti

Abu Għabdalla Muħammed bin Għali l-Idrisi l-Għimrani l-Ġuti hu l-ħakkiem tal-Marokk magħżula min-nies ta' Fes li wegħdu lealtà lilu bħala Sultan tal-Marokk fir-Ramadan 869 WH (Mejju–Ġunju 1465 WK), wara l-waqgħa ta' l-aħħar re tal-Bni Marin.^[1] Huwa kompla jaħkem bejn l-1465 sa l-1471 WK. L-oriġini tagħha tmur lura għad-dinastija ta' Bni Għimran, fergħa tal-Idrisin ta' Fes u l-mexxej ta' Ahl il-Bejt (familja tal-Profeta Muħammed) hemmhekk. Il-laqam il-Ġuti hu msemmi għar-raħal ta' Ġuta, li sparixxa fil-bidu tal-ħakma tal-Marinin.

Wara li l-kundizzjonijiet tal-istat Marini saru mqallba matul ir-renju tas-Sultan Għabd il-Ħaqq bin Abi Sagħid, l-aħħar re mill-Bni Marin, minħabba l-attakk kbir tiegħu fuq Bni Wattas, li kontrih huwa massakrat fis-sena 1458 WK, u l-Lhudi Harun bin Battax ħatru bħala l-ważir kbir (prim ministru) tiegħu, li kien tiraniku bl-awtorità tiegħu, in-nies sar aġitat u ħabbar it-tneħħija tas-Sultan Għabd il-Ħaqq II u wegħdu lealtà lill-mexxej tax-xorfa (sharifs) f'Fes, Muħammed l-Għimrani l-Ġuti, li arresta Għabd il-Ħaqq II, ħataflu ċ-ċurkett tar-re, u wassluh għall-mewt tiegħu, inqatgħu rasu, u b’hekk tefa s-Saltna Marinija. Il-ktieb “Pariri lir-Rejiet tal-Islam bit-tagħrif magħmula obbligatorja għalihom minn drittijiet tal-onorevoli Ahl il-Bejt” ta' Iben is-Sakak il-Miknasi kellu impatt kbir f'tisħiħ tal-influwenza politika tal-Ahl il-Bejt f’dak il-perjodu l-aħħar tas-Saltna Marinija.^[2]

Madankollu, l-emirat tal-Ġuti ma damx twil, peress li Abu l-Ħaġġieġ Jusuf bin Mansur il-Wattasi malajr iddepożitu, u Fes baqa' f'idejn oħt Abu l-Ħaġġieġ, Żhur il-Wattasija, ma' kmandant tiegħu s-Saġiri, sakemm Muħammed ix-Xiħ il-Wattasi ħa f’idejh.^[3]

Ftit wara t-tneħħija tiegħu mill-poter, il-Ġuti telaq mill-Marokk u għażel l-eżilju fit-Tuneżija.^[4]