Albanezen in Montenegro

Albanezen in Montenegro Shqiptarët e Malit të Zi Crnogorski Albanci
Albanezen in Cetinje.
Totale bevolking	30 439 (2011)
Verspreiding	Ulcinj, Tuzi, Gusinje, Plav, Bar, Podgorica en Rožaje
Taal	Albanees; Montenegrijns
Geloof	Islam (73%) Katholicisme (26%)
Verwante groepen	Albanezen
Portaal    Landen & Volken

Met Albanezen in Montenegro (Albanees: Shqiptarët e Malit të Zi; Montenegrijns: Crnogorski Albanci) worden in Montenegro wonende etnische Albanezen, of Montenegrijnen van Albanese afkomst, aangeduid. In de volkstelling van 2011 werden 30.439 etnische Albanezen in Montenegro geregistreerd, hetgeen 4,91% van de Montenegrijnse bevolking is.^[1] De Albanezen vormen de grootste niet-Slavische etnische groep in Montenegro.

Albanezen zijn met name geconcentreerd in het zuidoosten en oosten van Montenegro, langs de Montenegrijnse grens met Albanië. De grootste en belangrijkste nederzetting van Albanezen in Montenegro is Ulcinj, waar ook het hoofdkantoor van de Albanese Nationale Raad is gevestigd. Naast een Albanese bevolkingsmeerderheid in Ulcinj (71%) en het nieuwgevormde Tuzi (68%), vormen Albanezen een significante minderheid in de gemeenten Gusinje (40%), Plav (19%), Bar (6%), Podgorica (5%) en Rožaje (5%).

De meeste Albanezen in Montenegro zijn moslim (73,13%), gevolgd door een grote minderheid van katholieken (26,13%).^[2][3]

Het Albanees werd in 2011 door 32.671 personen als moedertaal gesproken, oftewel 5,27% van de Montenegrijnse bevolking. Krachtens artikel 13 van de Grondwet van Montenegro is de Albanese taal (naast het Servisch, Bosnisch en Kroatisch) een officiële taal en wordt erkend als een regionale minderheidstaal.^[4]

• 
  Edita Abdieski
• 
  Afërdita Dreshaj
• 
  Arijanet Murić
• 
  Fatos Bećiraj