De vorige vier edities werden gewonnen door Marianne Vos, maar zij was deze keer niet aanwezig om haar titel te verdedigen. Op 3 september werd de eerste etappe in Roden gewonnen door Kirsten Wild. Een dag later werd in Coevorden de ploegentijdrit gewonnen door Specialized-lululemon, waardoor Trixi Worrack de leiderstrui overnam van Elizabeth Armitstead. In Leerdam werd de derde etappe wederom in een sprint gewonnen door Wild.
In de vierde etappe kozen Elke Gebhardt en Vera Koedooder voor de aanval. Omdat de kopgroep onderweg de verkeerde kant op gestuurd werd, werd het peloton een tijdje stilgezet. De kopgroep wist vooruit te blijven en Gebhardt versloeg Koedooder op de finish in Papendrecht; Emilie Moberg won de sprint van het peloton. De vijfde etappe van Zaltbommel naar Veen werd in de sprint gewonnen door Chloe Hosking; het klassement bleef nog steeds onveranderd met vijf rensters van Specialized aan de leiding.
De slotrit startte in Bunde en finishte na in totaal 15 Limburgse heuvels op de Geulhemmerberg in Berg en Terblijt. Tatiana Guderzo won nipt voor de eerder ontsnapte Annemiek van Vleuten. Ellen van Dijk had met haar zesde plaats op 26 seconden genoeg om de eindoverwinning te grijpen, ruim één minuut voor Van Vleuten en Armitstead. Guderzo klom door haar zege naar de vierde plaats. Kirsten Wild won de puntentrui, Armitstead de tussensprint- en bergtrui en Katarzyna Niewiadoma was op de tiende plaats op ruim vier minuten de beste jongere in het eindklassement.[1]
Teams
Aan deze editie namen negen UCI-teams deel, zeven clubteams en de nationale selecties van België en Italië.
· 
· 
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
