Daniel Martin
Martin in 2012
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Hobbelpaard
Geboortedatum	20 augustus 1986
Geboorteplaats	Birmingham, Engeland
Nationaliteit	Ierse
Lengte	175 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer
Ploegen
2007 2008–2015 2016 2017 2018–2019 2020-2021	→Team Slipstr. (stagiair) Garmin Etixx-Quick Step Quick-Step Floors UAE Team Emirates Israel Start-Up Nation
Beste prestaties
Amstel Gold Race	15e (2015)
Luik-Bastenaken-Luik	1e (2013)
Ronde van Lombardije	1e (2014)
Ronde van Italië	10e (2021) 1 etappezege
Ronde van Frankrijk	6e (2017) 2 etappezeges
Ronde van Spanje	4e (2020) 2 etappezeges
Overige
Zeges:
Ronde van Polen Ronde van Catalonië	2010 2013
Portaal    Wielersport

Daniel Martin (Birmingham, 20 augustus 1986) is een Iers voormalig wielrenner. Hij heeft sinds 2006 de Ierse nationaliteit.

Martin is de zoon van ex-wielrenner Neil Martin en van Maria Roche, de zus van oud-tourwinnaar Stephen Roche.

Nadat hij in 2004 Andrew Hill en Ian Stannard geklopt had in de strijd om de nationale titel op de weg van Groot-Brittannië bij de junioren, besloot hij vanaf 2006 de Ierse nationaliteit aan te nemen. Vanaf dat jaar sloot de 20-jarige Martin zich ook aan bij het Franse wielerteam Vélo Club La Pomme Marseille. Hij maakte er indruk door onmiddellijk goed te presteren, hij won een rit in de Ronde van de Aostavallei en in de eindklassering moest hij enkel Alessandro Bisolti laten voorgaan. Het daaropvolgende seizoen werkte hij ook af in Franse loondienst. Hij won dat seizoen een rit en het eindklassement in de Tour des Pays de Savoie en hij wist weer een rit te winnen in de Ronde van de Aostavallei. Door deze goede resultaten werd Martin door het Amerikaanse Team Slipstream gecontracteerd voor een stage. Hij zou er vanaf 2008 een vast contract krijgen.

In zijn eerste 2 seizoenen bij de ploeg tastte hij vooral zijn mogelijkheden af. Hij behaalde enkele mooie resultaten, zo werd hij in 2008 meteen Iers kampioen op de weg, en werd hij in 2009 2de in de Ronde van Catalonië en 8ste in de Ronde van Lombardije.

In 2010 maakte de wielerwereld voor het eerst echt kennis met de toen nog altijd maar 24-jarige Ier. Hij won dat jaar de 5de rit in de Ronde van Polen en het eindklassement van diezelfde ronde met 8 seconden voorsprong op Grega Bole. Het daaropvolgende seizoen bracht Martin wederom een ritzege in de Ronde van Polen, maar in de strijd om de eindzege moest hij Peter Sagan met 8 seconden laten voorgaan. Hierna volgde de Vuelta, waar hij uitstekend reed. Hij won de 9e rit, een zware bergrit met aankomst in La Covatilla. In de spurt van de kopgroep klopte hij toen Bauke Mollema. In het eindklassement zou hij uiteindelijk als 13de eindigen op ruim 7 minuten van Juan José Cobo Acebo. In de Ronde van Lombardije eindigde Martin als 2e, waarmee hij bewees dat hij ook een klassiek renner is. In 2012 zette hij alles op de Tour, hij kon echter niet overtuigen en eindigde ietwat teleurstellend als 35e.

2013 begon uitstekend voor Martin. Als voorbereiding op de klassiekers reed hij de Ronde van Catalonië, hij won er de lastige 4de rit, dit was genoeg om de eindzege veilig te stellen. Tijdens de Waalse Pijl zat hij tijdens de slotklim wat ingesloten, hij slaagde er echter nog in een 4de plek uit de brand te slepen. Hierna volgde Luik-Bastenaken-Luik. Hij startte er als kopman en reed de hele dag alert voorin. Toen Joaquim Rodríguez in de slotfase wegreed was Martin de enige die hem trachtte terug te halen, hij slaagde hier in en vlak voor de laatste bocht plaatste hij zijn ultieme versnelling, dit was genoeg om zijn eerste klassieker binnen te halen. Later dat seizoen bleek hij tijdens de Tour uitgeteld voor het eindklassement; Martin ging dan maar op zoek naar een ritzege, wat hem lukte met het winnen van de negende rit.

De overwinning in de honderdste editie van Luik-Bastenaken-Luik ging aan zijn neus voorbij toen hij bij de achtervolging op de ontsnapte Giampaolo Caruso in de laatste bocht onderuit ging. Ook tijdens de Ronde van Italië van 2014 kwam Martin ten val. Hij moest als kopman al tijdens de openingsrit, een ploegentijdrit, opgeven nadat hij hard onderuit ging. Wel haalde Martin in 2014 zijn tweede wielermonument binnen door de Ronde van Lombardije te winnen.

In de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro werd Martin dertiende, op bijna drie minuten van winnaar Greg Van Avermaet.

Op 4 september 2021 kondigt Martin aan te zullen stoppen met het professionele wielrennen na het seizoen 2021.^[1]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2008 2009 53e   2010 57e   2011 13e (1)  2012 35e   2013 33e (1)  opgave   2014 opgave   7e   2015 39e   opgave   2016 9e   2017 6e   2018 8e (1)  opgave   2019 18e   2020 41e   4e (1)  2021 10e (1)  40e   (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián Bretagne Classic WK op de weg Wereld­ranglijsten 2008 118e 109e 58e 2009 opgave 99e 8e 56e 5e 68e 35e (UWK) 2010 58e opgave 17e 64e 49e (UWK) 2011 opgave 2  ↑ opgave 90e 8e (UWT) 2012 75e 5e 16e 6e 18e 81e 33e 16e (UWT) 2013 opgave 1  ↑ 4e 4e opgave 6e (UWT) 2014 opgave 39e 1  ↑ 2  ↑ 25e 84e 9e (UWT) 2015 15e opgave 52e opgave 7e 51e (UWT) 2016 47e 48e 3  ↑ 12e 10e (UWT) 2017 opgave 2  ↑ 36e 2  ↑ 26e 8e (UWT) 2018 opgave 18e 9e 61e 12e opgave 32e (UWT) 2019 opgave 18e opgave 32e opgave 88e (UWR) 2020 11e 5e 29e (UWR) 2021 38e 40e

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Ronde van Peking
2008			24e
2009	opgave		2 ↑		58e	32e		opgave
2010	70e			14e				↑ (1)
2011			2 ↑	opgave		33e		2 ↑ (1)
2012			4e	opgave	14e	106e			4e
2013		20e	↑ (1)				8e		2 ↑
2014		55e	18e						2 ↑ (1)
2015		25e	10e		104e	7e
2016			3 ↑ (1)	opgave		3 ↑
2017	3 ↑		6e			3 ↑
2018	opgave		28e		10e	4e (1)
2019			23e	2 ↑
2020						opgave
2021			25e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

• 2007 – Team Slipstream (stagiair vanaf 1 augustus)
• 2008 – Team Garmin-Chipotle presented by H3O ^[a]
• 2009 – Team Garmin-Slipstream
• 2010 – Team Garmin-Transitions
• 2011 – Team Garmin-Cervélo
• 2012 – Garmin-Sharp ^[b]
• 2013 – Garmin Sharp
• 2014 – Garmin Sharp
• 2015 – Team Cannondale-Garmin
• 2016 – Etixx-Quick Step
• 2017 – Quick-Step Floors
• 2018 – UAE Team Emirates
• 2019 – UAE Team Emirates
• 2020 – Israel Start-Up Nation
• 2021 – Israel Start-Up Nation

Bronnen, noten en/of referenties

1. ↑ Dan Martin hangt zijn fiets aan de haak. WielerFlits (4 september 2021). Geraadpleegd op 4 september 2021.

---

1. ↑ Tot juli heette de ploeg Slipstream-Chipotle presented by H3O, maar na het aantrekken van Garmin als hoofdsponsor werd de naam veranderd.
2. ↑ Tot eind juni heette de ploeg Team Garmin-Barracuda, maar na het aantrekken van Sharp als cosponsor werd de naam veranderd.

---

Mediabestanden

Commons heeft media­bestanden in de categorie Daniel Martin (cyclist).

• (en) Profiel van Daniel Martin op ProCyclingStats
• Profiel van Daniel Martin op Cyclebase.nl
• (en) Profiel van Daniel Martin op Firstcycling.com
• (en) Profiel van Daniel Martin op de website van de UCI
• (en) Profiel van Daniel Martin op olympics.com
• (en) Profiel van Daniel Martin op olympedia.org
• Profiel van Daniel Martin op De wielersite