Floris van HenegouwenFloris van Henegouwen (ca. 1255 - 23 januari 1297) was van 1289 tot aan zijn dood prins van Achaia de iure uxoris (Isabella van Villehardouin). Hij was de jongere zoon van Jan van Avesnes, graaf van Henegouwen en Aleid van Holland. Hij was stadhouder van Zeeland, alvorens hij naar Zuid-Italië trok en daar in dienst trad bij koning Karel II van Napels, die hem tot constable van het Koninkrijk Napels maakte. Op 16 september 1289 trouwde hij met Isabella van Villehardouin, dochter van Willem II van Villehardouin, prins van Achaia en Morea, die erfgenaam van het Huis Anjou was geworden. Koning Karel II gaf Achaia omwille van zijn huwelijk met Isabella terug, met dien verstande dat, indien Floris voor haar zou komen te sterven, ze niet zonder de toestemming van Karel II mocht hertrouwen. Floris van Henegouwen en Isabella vestigden zich in Achaia, waar hij er in 1290 wist in te slagen met het verdrag van Klarentza een vrede met het Byzantijnse Rijk af te sluiten. De overeenkomst hield tot in 1293 stand, toen de Byzantijnen Kalamata veroverden. In 1296 ging ook de burcht van Agios Georgios in Arcadië verloren. Floris belegerde het veroverde kasteel, maar stierf op 23 januari 1297, voordat het doel van de belegering was bereikt. Floris en Isabella hadden een dochter, genaamd Mathilde van Henegouwen (1293-1331), prinses van Achaia en Morea, die vier keer zou trouwen:
Kwartierstaat (voorouders)
Literatuur
|