Gary Burton
Gary Burton (Anderson (Indiana), 23 januari 1943) is een Amerikaans vibrafonist. In zijn jeugd leerde hij zichzelf vibrafoon spelen, wat ertoe leidde dat hij op 17-jarige leeftijd zijn eerste opnames mocht maken in Nashville (Tennessee) met de gitaristen Hank Garland en Chet Atkins. Zo'n twee jaar later stopte hij met zijn studie op het befaamde Berklee College of Music in Boston, om in 1964-1965 samen met George Shearing en Stan Getz te spelen. In die tijd won hij de Down Beat Magazine's Talent Deserving of Wider Recognition Award en bracht hij onder eigen naam een drietal albums uit. In 1967 besloot hij zijn eigen kwartet op te richten, het Burton Quartet, waarmee hij ritmes uit de rockmuziek combineerde met een jazz-geluid en vele improvisaties. In 1971 kwam Burton met een uniek soloalbum Alone At Last, dat was opgenomen tijdens het Montreux Jazz Festival in 1971. Dat album leverde hem zijn eerste Grammy Award op. In zijn gehele carrière won hij zeven Grammy's (t/m 2013). Een aantal daarvan won hij samen met Chick Corea, onder meer voor hun meest recente collaboratie, het album Hot House uit 2012. Burton kreeg een aanstelling als adjunct-directeur van het Berklee College Of Music in Boston. DiscografieAlbums
Verzamelalbums
Externe linkZie de categorie Gary Burton van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|