Share to:

 

Puntenklassement Ronde van Frankrijk

Puntenverdeling 2019
Positie
vlak
heuvel
berg
ind. tijdrit 		tussen-
sprint
1e 50 30 20 20 20
2e 30 25 17 17 17
3e 20 22 15 15 15
4e 18 19 13 13 13
5e 16 17 11 11 11
6e 14 15 10 10 10
7e 12 13 9 9 9
8e 10 11 8 8 8
9e 8 9 7 7 7
10e 7 7 6 6 6
11e 6 6 5 5 5
12e 5 5 4 4 4
13e 4 4 3 3 3
14e 3 3 2 2 2
15e 2 2 1 1 1

Het puntenklassement in de Ronde van Frankrijk is een nevenklassement waarbij de renners punten per etappe krijgen, afhankelijk van hun aankomst. Sinds de invoering in 1953 draagt de leider in het puntenklassement een groene trui; de enige uitzondering was de ronde in 1968 toen de leiderstrui in dit klassement rood was vanwege de sponsor van het puntenklassement van dat jaar.

Geschiedenis

Het klassement werd in de Tour van 1953 geïntroduceerd: de Zwitser Fritz Schär was de eerste drager en de eerste die de trui aan het eind van de Tour mocht aantrekken. De groene kleur werd gekozen omdat de toenmalige sponsor, de Franse kledingketen Belle Jardinière ('mooie tuinierster'), meestal groen in zijn reclames gebruikte. Het is een misverstand dat dit een tuingereedschappenbedrijf betrof.[1][2][3]

De edities van 1905 tot en met 1912 werd de Tour verreden op een puntensysteem. Dit was een strafpuntensysteem op basis van klassering en tijd, waarbij degene met de minste punten had gewonnen. Vanaf de herintroductie in 1953 tot en met 1958 werd het strafpuntensysteem opnieuw gehanteerd. In 1959 werd een puntensysteem opgezet waarbij de wielrenner met de meeste punten de winnaar was van het klassement.

Puntenverdeling

Hoewel de precieze regels wel veranderen, is het aantal punten dat per etappe verdiend kan worden meestal niet gelijk: in vlakke etappes kunnen meer punten verdiend worden dan in tijdritten en bergetappes, om zo sprinters te bevoordelen. Soms verlaat de drager van de puntentrui de ronde vlak voordat de zware bergritten eraan komen. Naar voorbeeld van het puntenklassement in de Ronde van Frankrijk kennen de meeste meerdaagse wielerwedstrijden tegenwoordig een puntenklassement.

Bovenstaand overzicht geeft de puntenverdeling voor de groene trui per rit weer. In de edities van Ronde van Frankrijk 2008 tot en met Ronde van Frankrijk 2014 waren er geen bonificatieseconden meer te verdienen. Deze seconden zorgden er in het verleden vaak voor dat een sprinter in de eerste dagen van de ronde ook de gele trui kon veroveren.

Records

Het recordaantal eindoverwinningen in het puntenklassement is zeven keer, door de Slovaak Peter Sagan. Vier keer was de winnaar van het puntenklassement ook de winnaar van de gele trui: drie keer slaagde Eddy Merckx daar in, één keer Bernard Hinault. Meestal echter is de winnaar van de groene trui een sprinter die de bergritten (relatief) goed doorstaat. De eindoverwinning gaat echter niet altijd naar de snelste sprinter. In 2005 won Thor Hushovd de groene trui zonder één enkele rit te winnen, en in 2009 won diezelfde Thor Hushovd de trui met één overwinning, terwijl Mark Cavendish zes keer de armen in de lucht mocht steken.

Het recordaantal punten (los van de strafpuntenregeling in de beginjaren) is 480 punten door de Belg Wout van Aert in de Ronde van Frankrijk 2022.

Lijst van winnaars

Jan Janssen won het puntenklassement in 1964, 1965 en 1967. Geen enkele Nederlander won het klassement vaker.
Jan Janssen won het puntenklassement in 1964, 1965 en 1967. Geen enkele Nederlander won het klassement vaker.
Eddy Merckx won het puntenklassement drie keer (1969, 1971, 1972).
Eddy Merckx won het puntenklassement drie keer (1969, 1971, 1972).
Freddy Maertens wordt beschouwd als een van de beste sprinters ooit. Hij won de groene trui drie keer (1976, 1978, 1981). In 1976 won hij acht ritten in de Tour. Later dat jaar werd hij ook wereldkampioen.
Freddy Maertens wordt beschouwd als een van de beste sprinters ooit. Hij won de groene trui drie keer (1976, 1978, 1981). In 1976 won hij acht ritten in de Tour. Later dat jaar werd hij ook wereldkampioen.
De Ierse wielrenner Sean Kelly won de groene trui vier keer in de jaren 80.
De Ierse wielrenner Sean Kelly won de groene trui vier keer in de jaren 80.
Djamolidin Abdoezjaparov is de enige Oezbeek op de erelijst. Hij was begin jaren 90 een van de beste sprinters in het peloton.
Djamolidin Abdoezjaparov is de enige Oezbeek op de erelijst. Hij was begin jaren 90 een van de beste sprinters in het peloton.
De Fransman Laurent Jalabert won de groene trui in 1992 en 1995.
De Fransman Laurent Jalabert won de groene trui in 1992 en 1995.
De Duitse sprinter Erik Zabel behaalde zes eindzeges in het puntenklassement.
De Duitse sprinter Erik Zabel behaalde zes eindzeges in het puntenklassement.
Tom Boonen is de op twee na laatste Belgische winnaar. Hij won de groene trui in 2007.
Tom Boonen is de op twee na laatste Belgische winnaar. Hij won de groene trui in 2007.
De Britse sprinter Mark Cavendish won het puntenklassement in 2011 en 2021. Hij won in totaal 35 etappes.
De Britse sprinter Mark Cavendish won het puntenklassement in 2011 en 2021. Hij won in totaal 35 etappes.
Peter Sagan won tussen 2012 en 2019 zeven keer de groene trui en is daarmee recordhouder. Het hadden acht groene truien op rij kunnen zijn zonder de diskwalificatie in 2017.
Peter Sagan won tussen 2012 en 2019 zeven keer de groene trui en is daarmee recordhouder. Het hadden acht groene truien op rij kunnen zijn zonder de diskwalificatie in 2017.

Onderstaand het overzicht van de eerste drie in het eindklassement sinds 1953.

Editie Eerste Tweede Derde
1953 Vlag van Zwitserland Fritz Schär Vlag van Italië Fiorenzo Magni Vlag van Frankrijk Raphaël Géminiani
1954 Vlag van Zwitserland Ferdy Kübler Vlag van België Stan Ockers Vlag van Zwitserland Fritz Schär
1955 Vlag van België Stan Ockers Vlag van Nederland Wout Wagtmans Vlag van Spanje Miguel Poblet
1956 Vlag van België Stan Ockers Vlag van Frankrijk Fernand Picot Vlag van Nederland Gerrit Voorting
1957 Vlag van Frankrijk Jean Forestier Vlag van Nederland Wim van Est Vlag van Oostenrijk Adolf Christian
1958 Vlag van Frankrijk Jean Graczyk Vlag van België Jef Planckaert Vlag van Frankrijk André Darrigade
1959 Vlag van Frankrijk André Darrigade Vlag van Frankrijk Gérard Saint Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil
1960 Vlag van Frankrijk Jean Graczyk Vlag van Italië Graziano Battistini Vlag van Italië Gastone Nencini
1961 Vlag van Frankrijk André Darrigade Vlag van Frankrijk Jean Gainche Vlag van Frankrijk Guido Carlesi
1962 Vlag van Duitsland Rudi Altig Vlag van België Emile Daems Vlag van Frankrijk Jean Graczyk
1963 Vlag van België Rik Van Looy Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil Vlag van Spanje Federico Bahamontes
1964 Vlag van Nederland Jan Janssen Vlag van België Ward Sels Vlag van Duitsland Rudi Altig
1965 Vlag van Nederland Jan Janssen Vlag van België Guido Reybrouck Vlag van Italië Felice Gimondi
1966 Vlag van België Willy Planckaert Vlag van Nederland Gerben Karstens Vlag van België Ward Sels
1967 Vlag van Nederland Jan Janssen Vlag van België Guido Reybrouck Vlag van België Georges Vandenberghe
1968 Vlag van Italië Franco Bitossi Vlag van België Walter Godefroot Vlag van Nederland Jan Janssen
1969 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Nederland Jan Janssen Vlag van Nederland Rini Wagtmans
1970 Vlag van België Walter Godefroot Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Italië Marino Basso
1971 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Frankrijk Cyrille Guimard Vlag van Nederland Gerben Karstens
1972 Vlag van België Eddy Merckx Vlag van België Rik Van Linden Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1973 Vlag van België Herman Vanspringel Vlag van Nederland Joop Zoetemelk Vlag van Spanje Luis Ocaña
1974 Vlag van België Patrick Sercu Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Hoban
1975 Vlag van België Rik Van Linden Vlag van België Eddy Merckx Vlag van Italië Francesco Moser
1976 Vlag van België Freddy Maertens Vlag van Italië Pierino Gavazzi Vlag van Frankrijk Jacques Esclassan
1977 Vlag van Frankrijk Jacques Esclassan Vlag van Italië Giacinto Santambrogio Vlag van Duitsland Dietrich Thurau
1978 Vlag van België Freddy Maertens Vlag van Frankrijk Jacques Esclassan Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
1979 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Duitsland Dietrich Thurau Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
1980 Vlag van België Rudy Pevenage Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van België Ludo Peeters
1981 Vlag van België Freddy Maertens Vlag van België William Tackaert Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
1982 Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van Frankrijk Bernard Hinault Vlag van Australië Phil Anderson
1983 Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van Nederland Frits Pirard Vlag van Frankrijk Laurent Fignon
1984 Vlag van België Frank Hoste Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van België Eric Vanderaerden
1985 Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond Vlag van Ierland Stephen Roche
1986 Vlag van België Eric Vanderaerden Vlag van België Jef Lieckens Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
1987 Vlag van Nederland Jean-Paul van Poppel Vlag van Ierland Stephen Roche Vlag van Spanje Pedro Delgado
1988 Vlag van België Eddy Planckaert Vlag van Verenigde Staten Davis Phinney Vlag van Ierland Sean Kelly
1989 Vlag van Ierland Sean Kelly Vlag van België Etienne De Wilde Vlag van Nederland Steven Rooks
1990 Vlag van Duitsland Olaf Ludwig Vlag van België Johan Museeuw Vlag van Nederland Erik Breukink
1991 Vlag van Oezbekistan Djamolidin Abdoezjaparov Vlag van Frankrijk Laurent Jalabert Vlag van Duitsland Olaf Ludwig
1992 Vlag van Frankrijk Laurent Jalabert Vlag van België Johan Museeuw Vlag van Italië Claudio Chiappucci
1993 Vlag van Oezbekistan Djamolidin Abdoezjaparov Vlag van België Johan Museeuw Vlag van Italië Maximilian Sciandri
1994 Vlag van Oezbekistan Djamolidin Abdoezjaparov Vlag van Italië Silvio Martinello Vlag van Slowakije Ján Svorada
1995 Vlag van Frankrijk Laurent Jalabert Vlag van Oezbekistan Djamolidin Abdoezjaparov Vlag van Spanje Miguel Indurain
1996 Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Frankrijk Frédéric Moncassin Vlag van Italië Fabio Baldato
1997 Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Frankrijk Frédéric Moncassin Vlag van Italië Mario Traversoni
1998 Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Australië Stuart O'Grady Vlag van België Tom Steels
1999 Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Australië Stuart O'Grady Vlag van Frankrijk Christophe Capelle
2000 Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Australië Robbie McEwen Vlag van Letland Romāns Vainšteins
2001 Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Australië Stuart O'Grady Vlag van Frankrijk Damien Nazon
2002 Vlag van Australië Robbie McEwen Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Australië Stuart O'Grady
2003 Vlag van Australië Baden Cooke Vlag van Australië Robbie McEwen Vlag van Duitsland Erik Zabel
2004 Vlag van Australië Robbie McEwen Vlag van Noorwegen Thor Hushovd Vlag van Duitsland Erik Zabel
2005 Vlag van Noorwegen Thor Hushovd Vlag van Australië Stuart O'Grady Vlag van Australië Robbie McEwen
2006 Vlag van Australië Robbie McEwen Vlag van Duitsland Erik Zabel Vlag van Noorwegen Thor Hushovd
2007 Vlag van België Tom Boonen Vlag van Zuid-Afrika Robert Hunter Vlag van Duitsland Erik Zabel
2008 Vlag van Spanje Óscar Freire Vlag van Noorwegen Thor Hushovd Vlag van Duitsland Erik Zabel
2009 Vlag van Noorwegen Thor Hushovd Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Duitsland Gerald Ciolek
2010 Vlag van Italië Alessandro Petacchi Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Noorwegen Thor Hushovd
2011 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Spanje José Joaquín Rojas Vlag van België Philippe Gilbert
2012 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Duitsland André Greipel Vlag van Australië Matthew Goss
2013 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Duitsland André Greipel
2014 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Noorwegen Alexander Kristoff Vlag van Frankrijk Bryan Coquard
2015 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Duitsland André Greipel Vlag van Duitsland John Degenkolb
2016 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Duitsland Marcel Kittel Vlag van Australië Michael Matthews
2017 Vlag van Australië Michael Matthews Vlag van Duitsland André Greipel Vlag van Noorwegen Edvald Boasson Hagen
2018 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Noorwegen Alexander Kristoff Vlag van Frankrijk Arnaud Démare
2019 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Australië Caleb Ewan Vlag van Italië Elia Viviani
2020 Vlag van Ierland Sam Bennett Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Italië Matteo Trentin
2021 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Australië Michael Matthews Vlag van Italië Sonny Colbrelli
2022 Vlag van België Wout van Aert Vlag van België Jasper Philipsen Vlag van Slovenië Tadej Pogačar
2023 Vlag van België Jasper Philipsen Vlag van Denemarken Mads Pedersen Vlag van Frankrijk Bryan Coquard
2024 Vlag van Eritrea Biniam Girmay Vlag van België Jasper Philipsen Vlag van Frankrijk Bryan Coquard

Meervoudige winnaars

Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.

Overwinningen Renner Land Jaren
7 Peter Sagan Vlag van Slowakije Slowakije 2012 + 2013 + 2014 + 2015 + 2016 + 2018 + 2019
6 Erik Zabel Vlag van Duitsland Duitsland 1996 + 1997 + 1998 + 1999 + 2000 + 2001
4 Sean Kelly Vlag van Ierland Ierland 1982 + 1983 + 1985 + 1989
3 Jan Janssen Vlag van Nederland Nederland 1964 + 1965 + 1967
Eddy Merckx Vlag van België België 1969 + 1971 + 1972
Freddy Maertens Vlag van België België 1976 + 1978 + 1981
Djamolidin Abdoezjaparov Vlag van Oezbekistan Oezbekistan 1991 + 1993 + 1994
Robbie McEwen Vlag van Australië Australië 2002 + 2004 + 2006
2 Stan Ockers Vlag van België België 1955 + 1956
Jean Graczyk Vlag van Frankrijk Frankrijk 1958 + 1960
André Darrigade Vlag van Frankrijk Frankrijk 1959 + 1961
Laurent Jalabert Vlag van Frankrijk Frankrijk 1992 + 1995
Thor Hushovd Vlag van Noorwegen Noorwegen 2005 + 2009
Mark Cavendish Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 2011 + 2021

Overwinningen per land

Overwinningen Land
21 Vlag van België België
9 Vlag van Frankrijk Frankrijk
8 Vlag van Duitsland Duitsland
7 Vlag van Slowakije Slowakije
5 Vlag van Australië Australië, Vlag van Ierland Ierland
4 Vlag van Nederland Nederland
3 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan
2 Vlag van Italië Italië, Vlag van Noorwegen Noorwegen, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van Zwitserland Zwitserland
1 Vlag van Eritrea Eritrea, Vlag van Spanje Spanje

Belgische groene truien

Belgische winnaars

Belgen met aantal dagen groene trui

N.B. Actieve renners zijn vet gezet.
# Naam aantal Jaartal(len)
1 Freddy Maertens 71 1976, 1978, 1981
2 Eric Vanderaerden 37 1983, 1985, 1986, 1988
3 Eddy Merckx 33 1969, 1970, 1971, 1972, 1974, 1975
4 Walter Godefroot 32 1967, 1968, 1970, 1971
5 Rik Van Linden 29 1975, 1977
Tom Boonen 29 2005, 2006, 2007
7 Rik Van Looy 24 1963, 1965
Herman Vanspringel 24 1973
Patrick Sercu 24 1974
10 Willy Planckaert 22 1966
11 Wout van Aert 20 2022
12 Frank Hoste 19 1984
Eddy Planckaert 19 1988
14 Jasper Philipsen 18 2023
15 Stan Ockers 13 1955, 1956
Rudy Pevenage 13 1980, 1981
17 Guido Reybrouck 11 1965, 1966, 1967
18 Roger De Vlaeminck 10 1969, 1970, 1971
19 Tom Steels 7 1998, 2000
Philippe Gilbert 7 2011
21 Johan Museeuw 6 1992
22 Bernard Van de Kerckhove 5 1965
Wilfried Nelissen 5 1993
24 Julien Schepens 4 1960
25 Georges Vandenberghe 2 1968
26 Jos Hoevenaers 1 1958
Eddy Pauwels 1 1963
Ward Sels 1 1964
Willy Van Neste 1 1967
Eric Leman 1 1971
Willy Teirlinck 1 1973
Joseph Bruyère 1 1974
Ludo Peeters 1 1982
Yves Lampaert 1 2022

Nederlandse groene truien

Nederlandse winnaars

Nederlanders met aantal dagen groene trui

# renner aantal
1 Jan Janssen 37x
2 Jean-Paul van Poppel 17x
3 Wout Wagtmans 12x
4 Jan Raas 7x
5 Daan de Groot
Gerben Karstens		 5x
7 Wim van Est 3x
8 Frits Pirard
Frans Maassen
Mike Teunissen		 2x
11 Jo de Roo
Joop Zoetemelk
Gerrie Knetemann
Jelle Nijdam
Peter Stevenhaagen
Erik Breukink
Frank van den Broek 		1x
Kembali kehalaman sebelumnya