Tom Watson
Thomas Sturges Watson (Kansas City, 4 september 1949) is een Amerikaanse golfprofessional. Tom Watson won op 14-jarige leeftijd zijn eerste grote toernooi, het 'Kansas City Matchplay Kampioenschap'. Hij studeerde eerst psychologie aan de Stanford Universiteit, en speelde golf in het het team van de universiteit. In 1971 werd hij professional. US PGA TourByron Nelson was zijn coach en opvallend is dan ook dat hij zijn eerste overwinning behaalde op de Byron Nelson Classic in 1974. Het jaar daarop won hij zijn eerste Brits Open. In totaal won hij 39 toernooien op de Amerikaanse Tour. Watson speelde weinig buiten de VS, en kwam slechts naar Europa om het Britse Open te spelen, opvallend was dan ook zijn deelname aan de KLM Open in 2015. Acht MajorsTom Watson won in zijn golfcarrière acht Majors. In 4 van deze 8 toernooien eindigde Jack Nicklaus op de tweede plaats (o.a. 1977 op Turnberry na het 'Duel in the sun'[1]). Overwinningen
Ryder CupIn 1993 was hij captain van het winnende Ryder Cup Team. Champions TourSinds 1999 speelt Watson op de Seniors Tour in de Verenigde Staten. In 2003 was hij daar 'Speler van het Jaar'. In 2007 won Watson voor de derde keer het Senior Brits Open.
Naast de gewone toernooien op de Champions Tour wint Watson o.a.:
ArchitectWatson woont in Stilwell, Kansas, en heeft in die omgeving een aantal banen ontworpen. In de buurt van Kansas City ontwierp Watson The National Golf Club in Parkville, de Shadow Glen Golf Course in Olathe en een baan bij het Wyandotte County casino resort. Buiten Kansas heeft hij ook diverse banen aangelegd, waaronder de Phoenix Country Club in het Seagaia resort in Miyazaki, Japan. Daar wordt sinds 1974 het Dunlop Phoenix Tournament gespeeld, dat in 1980 door Tom Watson werd gewonnen. Er is nu ook een 'Tom Watson Course'. PrivéTom Watson was 25 jaar getrouwd toen zijn echtgenote om een echtscheiding vroeg in december 1997. Hij hertrouwde in 1999 en woont nu in Stilwell, Kansas met zijn tweede echtgenote, die al drie kinderen had uit een eerder huwelijk. Trivia
Bronnen, noten en/of referenties
|