Er waren twaalf Europese plaatsen beschikbaar, vorig WK vier. België, Frankrijk en Roemenië waren er opnieuw bij, Joegoslavië werd uitgeschakeld door Zwitserland. Extra plaatsen waren er voor Italië, Oostenrijk, Duitsland, Spanje, Tsjecho-Slowakije, Nederland, Zweden en Hongarije. Twee landen uit Zuid-Amerika deden mee (Brazilië en Argentinië), vijf landen vielen af (Uruguay, Paraguay, Chili, Peru en Bolivia). Vorig WK waren er twee vertegenwoordigers uit Noord-Amerika, dit WK één, de Verenigde Staten schakelde Mexico uit. Nieuw was een vertegenwoordiger uit Afrika, Egypte.
Italië moest zich als enige gastland ooit eerst kwalificeren voor het toernooi. Nadat Chili en Peru zich terugtrokken kwalificeerden Brazilië en Argentinië zich zonder te spelen. Ook Turkije trok zich terug. Er waren ook enkele merkwaardige afwezigen. Titelverdediger Uruguay daagde niet op omdat vier jaar eerder in eigen land de meeste Europese landen de verre reis niet wilden maken. Hierdoor is het WK van 1934 het enige WK waar de regerende kampioen zijn titel niet verdedigde. Ook de elftallen van de Britse landen deden niet mee. Twaalf van de zestien plaatsen werden gereserveerd voor Europa, drie voor beide Amerika's en een voor Afrika en Azië (Turkije inbegrepen). De laatste deelnemer werd pas drie dagen voor de start van het toernooi bekend toen de Verenigde Staten en Mexico een interland speelden in Rome om de deelname te bepalen. De Verenigde Staten wonnen. Egypte vertegenwoordigde Afrika als eerste land van dat continent. Hierna zou het tot 1990 duren, toen het WK ook in Italië plaatsvond om zich opnieuw te kwalificeren. Nederland was het enige land dat de uitzendrechten had gekocht voor dit WK.[1]
Europa
Zweden, Spanje en Tsjecho-Slowakije hadden weinig problemen zich te kwalificeren ten koste van respectievelijk Litouwen/ Estland, Portugal en Polen. Duitsland en Frankrijk hoefden slechts het beperkte Luxemburg uit te schakelen om het WK te halen, dat gold ook voor Oostenrijk en Hongarije ten opzichte van Bulgarije. Ondanks dat Italië het toernooi zou organiseren moest het land kwalificatie wedstrijden spelen tegen Griekenland, na een 4-0 zege in Milaan trok Griekenland zich op verzoek van de Italiaanse Bond terug. Als tegenprestatie kocht Italië in Athene een gebouw dat door de noodlijdende Griekse voetbalbond als bondsgebouw gebruikt kon worden.
Spannend waren groep zes en zeven van de Europese zone. Zwitserland moest het opnemen tegen twee deelnemers van het eerste WK Joegoslavië en Roemenië. Zwitserland speelde tegen beide landen met 2-2 gelijk, maar omdat Roemenië in de wedstrijd tegen Zwitserland een niet-gerechtigde speler opstelde werd de uitslag omgezet in een 2-0 zege van de Zwitsers en waren de Zwitsers geplaatst. Roemenië won de beslissende wedstrijd in Boekarest met 2-1 van Joegoslavië en plaatste zich eveneens.
Groep zeven was heel doelpuntrijk, er vielen liefst éénentwintig doelpunten in drie wedstrijden. Na een 4-4 gelijkspel tussen de Ierse Vrijstaat en België, waarbij de Ier Paddy Moore vier doelpunten scoorde kon Nederland zich door een zege op de Ierse Vrijstaat al plaatsen voor het toernooi. Daar zag het niet naar uit, want na een uur leidde Ierland met 1-2. Tussen de 67e en 85e minuut had Nederland een sterke periode en scoorde vier doelpunten: 5-2, let legendarisch aanvalstrio Beb Bakhuijs, Kick Smit en Leen Vente vond zijn geboorte en scoorde alle vijf doelpunten.[2] Ook tegen België had Nederland een sterke periode waarin veel werd gescoord, na een 1-0 achterstand scoorde alle drie eerder genoemde aanvallers tussen de 60e en 64e minuut. Nederland won met 2-4 en aangezien België met iets betere cijfers van Nederland had verloren ten opzichte van de Ierse Vrijstaat waren ook de Belgen geplaatst.
Legenda
■Geplaatst voor het hoofdtoernooi.
■Geplaatst voor de volgende ronde.
Groep 1
Estland tegen Litouwen werd niet gespeeld omdat beide teams zich niet meer konden kwalificeren.
Omdat de Italiaanse bond, gesteund door het Italiaanse regime, niets zag in een vermoeiende reis naar Griekenland voor de returnwedstrijd, werd aan de Griekse Bond gevraagd zich terug te trekken.
Bulgarije verloor zijn eerste 3 wedstrijden en trok zich daarna terug, Hongarije en Oostenrijk die zich al kwalificeerden speelden de overige wedstrijden niet.
↑De wedstrijd tussen Zwitserland en Roemenië (groep 6) eindigde aanvankelijk in 2–2. De FIFA kende Zwitserland echter een 2–0 overwinning toen om Roemenië een niet-speelgerechtigde speler had opgesteld. (en) 29 oktober 1933 – When Crossing The Border Crosses The Line. tdifh.blogspot.com. Gearchiveerd op 17 juni 2018. Geraadpleegd op 25 november 2018.
· 
· 
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
