Mykje av materialet på albumet vart spelt inn i heimestudioet til Hammill på ein enkel firesporsopptakar. Han tok så lydbanda til Trident Studios, der ekstra lydspor, som trommene til Van der Graaf Generator-kollegaen Guy Evans, vart lagt til og fleire lag med ein ARP 2600 analog synthesizer. Albumet var hovudsakleg mørkt, gotisk og klaustrofobisk, med tekstar fylte med apokalyptiske, religiøse og eksistensielle bilete. «Gog» er ein særskild intens og demonisk song, med (sjølv til Hammill å vere) skingrande og aggressiv vokal, grandiose harmonium-akkordar og kraftfull trommespel. Dette glir inn i «Magog», som i røynda er eit musique concrète-stykke med uhyggeleg bordun, perkussiv støy og ein talt vokal gjennom ein ringmodulator. Songar som «Ferret and Featherbird» og «Again» er mildare, og Hammill har omtalt den første som «noko som kan minne om ein 'søt' song».[2] Albumet var dedisert til broren til Hammill, Andrew.
«Again» vart omarbeidd for Hammill-albumet The Love Songs i 1984.
Innhald
Alle spor skrivne av Peter Hammill
Side ein
Nr.
Tittel
Lengd
1.
«Ferret and Featherbird»
3:43
2.
«(No More) the Sub-mariner»
5:47
3.
«Tapeworm»
4:20
4.
«Again»
3:44
5.
«Faint-Heart and the Sermon»
6:42
Total lengd
24:26
Side to
Nr.
Tittel
Lengd
6.
«The Comet, the Course, the Tail»
6:00
7.
«Gog»
7:40
8.
«Magog (in Bromine Chambers)»
9:41
Total lengd
23:21
Bonusspor frå 2006-utgåva henta frå BBC One John Peel Sessions
Nr.
Tittel
Lengd
9.
«The Emperor in His War Room»
6:39
10.
«Faint-Heart and the Sermon»
6:05
11.
«(No More) the Sub-mariner»
6:12
Medverkande
Peter Hammill – vokal, piano (1-5, 8), akustisk og elektrisk gitar (1, 3, 4, 8), bassgitar (2-4, 6, 7), ARP 2600 synthesizer (2, 5, 8), Mellotron (5, 8), harmonium (7, 8)
