Mesòs
Mesòs[1] (Mézos en francés) qu'ei ua comuna gascona de Bòrn situada dens lo departament de las Lanas e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània. GeografiaToponimiaLa prononciacion qu'ei [mə'zɔs']. Las fòrmas ancianas que son Mezot, Mezos, Maysos en 1253, par. de Mezos in Borno en 1274, Sanctus Johannes de Mezos, shens data, Messos en 1315, Mesos (mapa deu sègle XVII, shens data), Mezos (mapa de 1630 e 1638), Mesos (mapa de 1714), Mezos (mapa de 1733) [2]. Dauzat e Rostaing que parten deu nom gau d'òmi Metius, dab lo sufixe aquitanic -ossum [3]. Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, que causeish lo mot gascon mesoth [qui seré meilèu medoth]. Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, que deisha la causida enter los noms latins d'òmi Metius o Matias,[2]. Segon Bénédicte Boyrie-Fénié, Mesòs qu'èra probablament ua estapa sus la via litorau antica enter Bordèu e l'Espanha. Qu'an trobat vestigis antics au lòc Meysoutis, un nom [escriut de manèra diferentas sus las mapas, en Men- o Min-] qui sembla près de las prumèras atestacions. A pauca distància d'aqueth lòc, que i a la hont de las Argilèiras, objècte de devocions, arroeinas d'ua capèra de Sent Pèir (vocable signe d'ua origina anciana) deu sègle XI e traças d'un vilatge; aquò que dona l'impression d'un site antic abandoat. Lo cognomen, rare, Masius dab lo sufixe -otze qu'ei ua possibilitat. Que i auré benlhèu ua parentat enter Meysoutis e Mesòs (véder las atestacions de 1253), dab ua atraccion posteriora deus noms en -òs [2]. IstòriaAquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
AdministracionDemografia
Lòcs e monumentsPersonalitats ligadas dab la comunaVéder tanbenLigams extèrnesNòtas
|