Montsempronh e Libòs

Montsempronh e Libòs; Monsempron-Libos
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	L'ostal de comuna.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 28′ 58″ N, 0° 56′ 39″ E
Superfícia	9,05 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 155 m; 111 m; 59 m
	Geografia politica;
País	Guiana Agenés;
Estat	França;
Region; 75	Novèla Aquitània;
Departament; 47	Òut e Garona ;
Arrondiment; 473	Vilanuèva d'Òut;
Canton; 4713	Le Fumélois (Fumèl avant 2015);
Intercom; 244700431	CC de Fumèl Val d'Òut;
Cònsol	Jean-Jacques Brouillet ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	2 087 ab. Evolucion de la populacion; 2 116 ab.
Densitat	228,95 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Monsempronnais (en francés)
Còde postal	47500
Còde INSEE	47179

Vila d'Occitània

Montsempronh e Libòs (Bénédicte Boyrie-Fénié escriu Montsempronh-Libòs ^[1]), en francés Monsempron-Libos, es una comuna agenesa ^[2], situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Monsempronh e Libòs**
Salas	Cusòrn
Condesaigas		Fumèl
	Sent Vit de Dòrn

Toponimia

Montsempronh. Bénédicte Boyrie-Fénié fornís la prononciacion, [muŋsem'prun li'βɔs] e de nombrosas atestacions en occitan o latinizadas. Presentacion simplificada : Montem Sempronium (1259), Monsemperunh (1265), Montis Sempronii (1269), Montesemproym (1271), Montesonpronio (1326), Montesonpronon (1326), Monte Sempronio (1498), Montissempronii (1498, 1513), Monsempron (1562), Monsimpron (1582), Monscimpron (1677), Monsoupron (mapa al sègle XVII) ^[1]. Dauzat e Rostaing supausan que lo nom es format del mot latin mons e del nom ancian del vilatge, tirat del nom latin Sempronius. Los autres (Negre, J. Astor, citats per Bénédicte Boyrie-Fénié, e B. Boyrie-Fénié ela-meteissa, considèran pus simplament que lo nom es tirat de mont, del latin monte(m) (de mons) e del nom roman d'òme Sempronius. Puslèu que de monte(m) Semproni(i) (genitiu complement de nom), qu'auriá segon el donat un -n final mut, Maurici Romieu precisa que l'etime es monte(m) semproniu (adjectiu epitèt), confòrme a la grafia anciana en -nh e a un -n palatal (prononciat alveolar dins l'airal) ^[1].
Libòs. Bénédicte Boyrie-Fénié, qu'a pas d'atestacion per aquela bastida anglesa de 1305, accèpta l'opinion de Negre que fa venir Libòs d'un nom de persona Libo ambe lo sufixe -os (-òs, que ven de -òtz) ^[1]. L'idèa d'un sufixe aquitanic al nòrd-èst de l'Agenés pausa problèma : passatge antic de pòbles aquitanics luènh de lor territòri conegut istoricament ? transferiment d'un nom gascon (mas se coneis pas cap autre Libòs) ? Libòs, que foguèt pas parròquia abans lo sègle XIX, qu'es donc un lòc ordinari que venguèt tard un vilatge important e una vila, pòt dificilament aver gardat un nom d'origina antica. De tradicions localas fan venir Libòs d'un ancian idrotoponime Arribos, dont le sens seriá « sus las ribas » ^[3] (comprene donc a ribas ?). Caldriá alara admetre un càmbiament d'accent tonic. Totas aquelas suposicions semblan plan fantasiosas. Probable que caldriá legir Libans, prononciat [li'ßɔs], al mens dins la lenga anciana, nom que demòra a explicar. Cf. Lubans, dins la comuna d'Alon.

Istòria

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2008	2026 ^[4]	Jean-Jacques Brouillet	divèrs drecha	entrepreneire
1980	2008	Guy Gérard	PS	retirat de l'Educacion Nacionala
1945	1980	Kléber Thoueillès	PS
1925	1945	Joseph Plagès
1912	1925	Oscar Delbrel
	1912
Totas las donadas non son pas encara conegudas.