|
Łocewicze
Łocewicze (biał. Лоцевічы; ros. Лотевичи) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Ludwinowo. HistoriaW czasach zaborów w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1]. W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, w gminie Kościeniewicze. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 419 osób, 395 były wyznania rzymskokatolickiego a 24 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 71 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 34 domach zamieszkiwało 169 osób[3]. Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Kościeniewiczach i prawosławnej w Krzywiczach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kościeniewiczach[4]. W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[5][6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[7]. Do 1962 roku w sielsowiecie Krzywicze[8]. Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi. Uwagi
Przypisy
|
||||||||||||||||||||
