Łukiańce
Łukiańce (biał. Лук’янцы; ros. Лукьянцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Druja. HistoriaW czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[2]. W latach 1921–1945 zaścianek a następnie osada leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie brasławskim, w gminie Słobódka[5][6]. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 20 osób, 1 była wyznania rzymskokatolickiego a 19 staroobrzędowego. Jednocześnie 1 mieszkaniec zadeklarował polską przynależność narodową a 19 rosyjska. Były tu 3 budynki mieszkalne[5]. W 1931 w 3 domach zamieszkiwało 20 osób[6]. Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Słobódce i prawosławnej w Kirylinie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Słobódce[7]. W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR. Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi. Przypisy
|