|
Świadkowie Jehowy na Grenlandii
  Świadkowie Jehowy na Grenlandii – społeczność wyznaniowa na Grenlandii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 119 głosicieli należących do 5 zborów[2][a]. W 2023 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziło się 278 osób[3]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Skandynawskie Biuro Oddziału, znajdujące się w duńskim Holbæk[4]. Wydawane przez Świadków Jehowy czasopismo „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” ukazuje się od 1973 roku również w języku grenlandzkim[5][6]. W grudniu 2013 roku wydanie w tym języku wychodziło w nakładzie 2300 egzemplarzy[7]. HistoriaW styczniu 1955 roku regularną działalność kaznodziejską rozpoczęło dwóch misjonarzy z Danii, kolportujących publikacje Świadków Jehowy. Terenem ich pracy stało się południowo-zachodnie wybrzeże, zamieszkane przez większość Grenlandczyków. Do osad przemieszczali się łodzią, tylko z namiotami i prostym sprzętem. W latach 1956–1961 przybyło kilku kolejnych głosicieli z Danii. W 1961 roku powstały na Grenlandii pierwsze dwa zbory – jeden w stołecznym mieście Nuuk (Godthåb), a drugi w Qaqortoq (Julianehåb) na południu. W 1965 roku rozpoczęto regularne tłumaczenie kolejnych publikacji biblijnych na język grenlandzki. W 1970 roku otwarto pierwszą grenlandzką Salę Królestwa, a w roku 1973 zanotowano 8 grup wyznawców rozsianych po wyspie. W 1983 roku utworzono kolejne grenlandzkie zbory. W 1987 roku wybudowano drugą Salę Królestwa na Grenlandii. W 1988 roku na kongresie pod hasłem „Sprawiedliwość Boża” w Nuuk program był przedstawiony po duńsku, ale około 1/3 wszystkich przemówień przetłumaczono na język grenlandzki. Przybyły 163 osoby. Do 1990 roku ponad 1/3 grenlandzkich rodzin posiadała już książkę Mój zbiór opowieści biblijnych w języku grenlandzkim. W 1993 roku rozpoczęto działalność w Qaanaaq (Thule) i w Ittoqqortoormiit (Scoresbysund). W kwietniu 1994 roku Świadkowie Jehowy rozpowszechnili na wyspie 7513 czasopism „Strażnica” oraz „Przebudźcie się!”[b]. Na Grenlandii działało wówczas 127 głosicieli, którzy udostępnili przeciętnie po około 59 czasopism. Szacuje się, że wówczas co 7 mieszkaniec wyspy otrzymał te publikacje. W miejscowej telewizji zaprezentowano wybrane strony jednej z publikacji rozpowszechnianych podczas tej akcji, a z jedną z głosicielek przeprowadzono wywiad, w którym przedstawiła efekty kwietniowej akcji oraz odpowiadała na pytania dotyczące wierzeń Świadków Jehowy. Również w 1994 roku w Nuuk tłumacze-wolontariusze otrzymali nowe biura – w nowej Sali Królestwa. W jej budowie współpracowało z miejscowymi Świadkami Jehowy 80 współwyznawców z Danii[8]. W 2007 roku zanotowano liczbę 130 głosicieli w zborach i grupach – Qaqortoq (Julianehåb), Narsaq, Paamiut (Frederikshåb), Nuuk, Maniitsoq (Sukkertoppen), Sisimiut (Holsteinsborg), Ilulissat (Jakobshavn), Thule (Qaanaaq), Upernavik, Ittoqqortoormiit (Scoresbysund) i w Uummannaq. Rok później liczba głosicieli wyniosła 147 osób, a w 2009 roku wzrosła do 170. Delegacje z Grenlandii brały udział w kongresach specjalnych, w 2012 roku („Strzeż swego serca!”) w Göteborgu, w roku 2013 („Słowo Boże jest prawdą!”) w Kopenhadze, w 2015 roku („Naśladujmy Jezusa!”) w Sztokholmie w Szwecji. W sierpniu 2016 roku w Nuuk odbył się kongres pod hasłem „Lojalnie trwajmy przy Jehowie!” z udziałem przeszło 400 delegatów ze Skandynawii oraz przedstawiciela Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy Marka Sandersona. Liczba obecnych wyniosła 614 osób[9]. 30 października 2021 roku Peter Gewitz, członek Komitetu Oddziału Skandynawia, w przemówieniu ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku grenlandzkim. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji, transmitowanego na żywo za pośrednictwem serwisu JW Stream do 413 słuchaczy, w tym 164 osób na Grenlandii[5]. Zebrania zborowe i kongresy odbywają się w języku duńskim i grenlandzkim. Publikacje Świadków Jehowy wydawane są w języku grenlandzkim[10] oraz wschodniej odmianie tego języka[11]. W Nuuk znajduje się Biuro Tłumaczeń, w którym działa 4 stałych wolontariuszy i 10 współpracowników dojeżdżających[12][13]. Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
