(474640) Alicanto (pierwotnie: 2004 VN112) – planetoida sklasyfikowana jako obiekt odłączony[2] (ponieważ jej peryhelium wynosi powyżej 40 au). Obiekt nigdy nie zbliża się do Słońca na dystans mniejszy niż 47 au (tj. w pobliże zewnętrznego krańca pasa Kuipera). Średni dystans od Słońca wynosi ponad 300 au. Silnie ekscentryczna orbita wskazuje, iż obiekt został na nią „wyrzucony” w wyniku silnego oddziaływania grawitacyjnego. Ponieważ jest – podobnie jak inne obiekty odłączone – poza wpływem grawitacji Neptuna, ustalenie przyczyn tego zjawiska jest obecnie niemożliwe. Podobne orbity mają Sedna i (148209) 2000 CR105 (peryhelium ponad 40 au, półoś wielka – ponad 200 au)[5].
Do listopada 2016 roku (474640) Alicanto była obserwowana zaledwie 34 razy (w tym okresie obiekt sześć razy znalazł się w opozycji)[1]. Dla porównania do sierpnia 2016 roku Sedna była obserwowana 192 razy[7].
(474640) Alicanto jest jednym z dwunastu obiektów odkrytych w Układzie Słonecznym, których półoś wielka ma wartość powyżej 150 au, peryhelium znajduje się poza orbitą Neptuna, a argument perycentrum wynosi 340 ± 55°[8]. Tylko pięć spośród tych planetoid (w tym (474640) Alicanto) ma swoje peryhelia poza obecnym wpływem grawitacyjnym Neptuna. Podobna orientacja orbit tych obiektów w przestrzeni stała się podstawą wysuniętej w 2016 roku hipotezy istnienia dziewiątej planety w Układzie Słonecznym[9].
Orbita (474640) Alicanto jest podobna do orbity 2013 RF98; oznacza to, iż te planetoidy zostały wyrzucone na zewnętrzne obszary Układu Słonecznego przez ten sam obiekt, bądź też mogły być w przeszłości jednym ciałem.
Peryhelium planetoida osiągnęła w sierpniu roku 2009[1], a jej odległość od Słońca w grudniu 2016 roku wynosiła 47,72 au[10]. Do roku 2019 znajdowała się w gwiazdozbiorze Wieloryba.
Właściwości fizyczne
Na stronie Michaela Browna obiekt widnieje na liście potencjalnych planet karłowatych, o średnicy 319 km, która została obliczona na podstawie oszacowanego albedo rzędu 0,04[3]. Oczekiwana wartość tego parametru jest niska ze względu na niebieski kolor obiektu[3]. Wyższe albedo oznaczałoby, że planetoida miałaby odpowiednio mniejszą średnicę[11].
↑Rodney S. Gomes, Jean S. Soares. Sedna, 2004 VN112 and 2000 CR105: the tip of an iceberg. „Proceedings of the International Astronomical Union”. 5 (S262), s. 67–75, 2009. DOI: 10.1017/S1743921310001511. (ang.).
↑Julio A.J.A.FernandezJulio A.J.A., Icy Bodies of the Solar System (IAU S263), Cambridge University Press, 29 kwietnia 2010, s. 71–73, ISBN 0-521-76488-2, ISBN 978-0-521-76488-9.
