|
16 Pułk Piechoty (Księstwo Warszawskie)
16 Pułk Piechoty – oddział piechoty Armii Księstwa Warszawskiego. Formowanie i zmiany organizacyjneLatem 1809 roku, podczas wojny polsko-austriackiej, sformowano sześć nowych pułków piechoty. By nie zadrażniać stosunków z Rosją, nadano im nazwę „galicyjsko-francuskich”. 16 pułk piechoty sformowany został w Galicji w 1809 roku nosił nazwę 4 pułku piechoty galicyjsko-francuskiej. Dowodził nim płk Kęszycki[1]. Pod koniec grudnia 1809 włączony w skład armii Księstwa Warszawskiego otrzymał numer 16. Wkrótce pułk został rozwiązany[2], a numer 16 otrzymał sformowany w 1809 z Polaków, jeńców z wojska austriackiego kosztem księcia Konstantego Czartoryskiego na terenach galicyjskich[3] 5 pułku piechoty galicyjsko-francuskiej[2]. Pod koniec 1809 roku pułk liczył 2333 żołnierzy[4]. Po wojnie polsko austriackiej stacjonował w Warszawie i Rawie[5][2]. Według etatu z 1810 roku, pułk składał się ze 27 osobowego sztabu i trzech batalionów piechoty po 6 kompanii. Sztaby batalionów liczyć miały 4 osoby, a kompanie 136 żołnierzy. W sumie w pułku powinno służyć 2487 żołnierzy. Faktycznie stan osobowy oddziału był nieco mniejszy[2]. Zgodnie z zarządzeniem Napoleona z 17 maja 1811 roku, na terenie Księstwa Warszawskiego utworzono trzy dywizje. Pułk wszedł w skład 1 Dywizji[2]. W czasie przygotowań do inwazji na Rosję 1812 roku pułk włączony został w strukturę 16 Dywizji Józefa Zajączka z V Korpusu Wielkiej Armii ks. Józefa Poniatowskiego[6]. Po przegranej kampanii rosyjskiej 1812 roku, powtórnie odtworzono pułk w składzie dwóch batalionów po 700 żołnierzy. Wszedł w skład 27 Dywizji dowodzonej przez Izydora Krasińskiego. Komendę nad pułkiem przejął płk Ignacy Bolesta[7]. Po abdykacji Napoleona, car Aleksander I wyraził zgodę na odesłanie oddziałów polskich do kraju. Miały one stanowić bazę do tworzenia Wojska Polskiego pod dowództwem wielkiego księcia Konstantego. 13 czerwca 1814 roku pułkowi wyznaczono miejsce koncentracji w Lublinie[8]. Pułk nie został jednak odtworzony, bowiem etat armii Królestwa Polskiego przewidywał tylko 12 pułków piechoty. Nowe pułki piechoty sformowano dopiero po wybuchu powstania listopadowego. Rozkaz dyktatora gen. Józefa Chłopickiego z 10 stycznia 1831 roku nakładał obowiązek ich organizowania na władze wojewódzkie. W województwie lubelskim tworzony był 2 Pułk Województwa Lubelskiego przemianowany później na 16 pułk piechoty liniowej[9]. Żołnierze pułkuPułkiem dowodzili[10]:
Walki pułkuPułk brał udział w walkach w okresie inwazji na Rosję 1812 roku i kampanii 1813 roku. Bitwy i potyczki[10]:
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
