W 1895 roku pułk razem z kadrą zapasową stacjonował w Braszowie (niem.Kronstadt, węg.Brassó) 12 Korpusu i wchodził w skład 12 Brygady Kawalerii. Pułk był uzupełniany przez 7 Korpus[4]. W 1898 roku kadra zapasowa została przeniesiona na terytorium 7 Korpusu do Oradei (węg. Nagyvárad, niem.Großwardein)[5].
W latach 1900–1908 pułk stacjonował na terytorium 12 Korpusu i nadal wchodził w skład 12 Brygady Kawalerii. Komenda pułku razem z 1. dywizjonem znajdowała się w Sybinie (niem. Hermannstadt), (węg. Nagyszeben), a 2. dywizjon w Mediaș (niem. Mediasch, węg. Medgesz). Kadra zapasowa pułku pozostawała w Oradei na terytorium 7 Korpusu[6][7].
W 1908 roku pułk został przeniesiony na terytorium 2 Korpusu i włączony w skład 17 Brygady Kawalerii. Stacjonował w ówczesnej XIII dzielnicy Wiednia, w koszarach kawalerii Cesarza Franciszka Józefa przy Breitenseerstrasse 61. Kadra zapasowa pułku nadal pozostawała w Oradei[8]. Dyslokacja i podporządkowanie pułku nie uległo zmianie do 1914 roku[9].
Żołnierze nosili attylę ciemnoniebieską, a guzy do pętlic („oliwki”) były złote; czako – ciemnoniebieskie[10].
Organizacja pokojowa pułku
Komenda
pluton pionierów
patrol telegraficzny
Kadra Zapasowa
1. dywizjon
2. dywizjon
W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.
Szefowie pułku
Szefami pułku byli kolejni cesarzowie Austrii (do 1806 roku – święci cesarzowie rzymscy):