Oddział formował się od 23 marca 1940 roku w miejscowości Loyat, w Bretanii, w składzie 3 Dywizji Piechoty. Jednakże jeszcze w styczniu tego roku rtm. Hugo Kornberger zwrócił się do gen. Sikorskiego z prośbą o pozwolenie na zgromadzenie ułanów małopolskich w tej formacji. Dlatego też OR-3 nieoficjalnie kontynuował tradycje 9 Pułku Ułanów Małopolskich.
Jednostka nie dokończyła formowania. Nie wzięła też udziału w walkach. 17 czerwca dowódca OR-3 otrzymał rozkaz wycofania oddziału. Liczył on wówczas 33 oficerów i 430 szeregowych. Prócz broni osobistej posiadał jedynie 42 erkaemy i dwa cekaemy.
Z portu La Turballe niedaleko miasta Saint-Nazaire ewakuowano większości oficerów i znaczną części szeregowych do Wielkiej Brytanii[1].
↑Rotmistrz Hugo Kornberger był oficerem 9 pułku Ułanów Małopolskich. W kampanii wrześniowej 1939 roku pełnił służbę w Oddziale II Sztabu Naczelnego Wodza.
Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939-1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3. Brak numerów stron w książce
Witold Biegański "Wojsko Polskie we Francji 1939-1940" Warszawa 1967
Bohdan Tymieniecki: Na imię jej było Lily. Wyd. drugie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07448-8.
