|
Adam Bałabuch
Adam Bałabuch (ur. 13 kwietnia 1961 w Ścinawce Średniej) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Świdnickiej w latach 2005–2008, biskup pomocniczy świdnicki od 2008. ŻyciorysUrodził się 13 kwietnia 1961 w Ścinawce Średniej. W latach 1976–1980 kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym w Nowej Rudzie, gdzie w 1980 złożył egzamin dojrzałości. W latach 1980–1986 studiował w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym i na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Uzyskał magisterium z teologii[1]. 24 czerwca 1985 otrzymał święcenia diakonatu przez posługę biskupa pomocniczego wrocławskiego Adama Dyczkowskiego[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 24 maja 1986 w archikatedrze wrocławskiej kardynał Henryk Gulbinowicz, arcybiskup metropolita wrocławski[1][2]. W latach 1987–1991 odbył studia specjalistyczne w zakresie homiletyki w Instytucie Teologii Pastoralnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1989 uzyskał stopień licencjata teologii na podstawie pracy Przemówienia i listy ks. Michała Rękasa jako próba kształtowania życia religijnego chorych, zaś w 1991 stopień doktora nauk teologicznych w zakresie teologii pastoralnej na podstawie dysertacji Nauka Jana Pawła II o cierpieniu i jej recepcja w kaznodziejstwie polskim[1]. W latach 1986–1987 pracował jako wikariusz w parafii Matki Bożej Pocieszenia w Oławie. Od 1997 do 2004 był proboszczem parafii św. Michała Archanioła w Długołęce. W latach 1992–1998 był asystentem kościelnym Ruchu Wiara i Światło. W latach 1993–1997 współorganizował Wrocławskie Dni Duszpasterskie. W latach 1998–2004 był diecezjalnym dyrektorem Unii Apostolskiej Kapłanów Archidiecezji Wrocławskiej. W 2004 został inkardynowany do diecezji świdnickiej. W tym samym roku został wikariuszem generalnym diecezji, a także członkiem rady kapłańskiej, rady duszpasterskiej i kolegium konsultorów. W latach 2004–2005 był dyrektorem Wydziału Duszpasterskiego Świdnickiej Kurii Biskupiej. W 2004 został delegatem Biskupa Świdnickiego ds. Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Świdnickiej i Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu – studia w Świdnicy. Otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości. Został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej Świętego Krzyża we Wrocławiu, a także kanonikiem gremialnym Świdnickiej Kapituły Katedralnej[1]. W 1991 został adiunktem przy katedrze homiletyki na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Prowadził wykłady z teologii słowa Bożego, homiletyki, a także ćwiczenia z homiletyki. W latach 1993–1997 był sekretarzem generalnym, a w latach 1996–1997 dyrektorem administracyjnym wydziału. Pracował także w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu, w latach 1991–1992 jako prefekt, zaś w latach 1992–1996 jako ojciec duchowny. Od 1993 do 1997 współredagował „Wrocławski Przegląd Teologiczny” i „Biuletyn Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu”. W latach 2005–2008 sprawował urząd rektora Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Świdnickiej. Od 2004 do 2008 był przewodniczącym kolegium redakcyjnego „Świdnickich Studiów Teologicznych”[1]. 19 marca 2008 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji świdnickiej ze stolicą tytularną Aurusuliana[3][4]. Święcenia biskupie otrzymał 8 maja 2008 w katedrze świdnickiej[5]. Udzielił mu ich miejscowy biskup diecezjalny Ignacy Dec w asyście Mariana Gołębiewskiego, arcybiskupa metropolity wrocławskiego, i Stefana Regmunta, biskupa diecezjalnego zielonogórsko-gorzowskiego[2]. Na dewizę biskupią wybrał sentencję „Totus Christi et Mariae” (Cały Chrystusa i Maryi)[1]. W ramach Konferencji Episkopatu Polski został członkiem Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, której przewodniczącym był w latach 2011–2021[6] (w latach 2010–2014 przewodniczył Podkomisji ds. Służby Liturgicznej), natomiast w latach 2010–2014 był delegatem ds. Duszpasterstwa Ministrantów[7]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
