|
Adam Ledwoń
Adam Ryszard Ledwoń (ur. 15 stycznia 1974 w Oleśnie, zm. 11 czerwca 2008 w Klagenfurcie) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, w latach 1993–1998 reprezentant kraju, zdobywca Pucharu Polski (1993), a także mistrz Austrii z 2003. Kariera klubowaWychowanek klubu Małapanew Ozimek, w sezonie 1990/1991 zawodnik trzecioligowej Odry Opole[1]. W 1991 roku przeszedł do GKS Katowice, w którego barwach 26 października zadebiutował w I lidze w wygranym 2:1 meczu z Olimpią Poznań[2][3]. Pierwszego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 20 czerwca 1993 w spotkaniu ze Śląskiem Wrocław, przyczyniając się do zwycięstwa 4:2[4]. Trzy dni później wraz z katowickim klubem wywalczył puchar Polski – w finałowym pojedynku tych rozgrywek z Ruchem II Chorzów wystąpił w podstawowym składzie, a w serii rzutów karnych zdobył decydującą o zwycięstwie bramkę[5]. Ponadto z GKS dwukrotnie został wicemistrzem Polski (1992, 1994). Regularnie występował również europejskich pucharach – Pucharze Zdobywców Pucharów i Pucharze UEFA (w sezonie 1994/1995 grał m.in. w meczach z Girondins Bordeaux i Bayerem 04 Leverkusen)[2]. W latach 1998–1999 Ledwoń był piłkarzem Bayeru 04 Leverkusen. W niemieckim klubie nie wywalczył jednak miejsca w podstawowym składzie i przez półtora roku rozegrał w Bundeslidze jedynie 10 meczów. W sezonie 1999/2000 regularnie występował w drugoligowej Fortunie Kolonia[6]. W 2000 roku przeszedł do Austrii Wiedeń – przez następne dwa lata był jej podstawowym zawodnikiem. Dzięki rozegraniu jednego meczu na początku sezonu 2002/2003 (pojedynek z Grazer AK, w którym grał od 77. minuty[7]) przysługuje mu tytuł mistrza Austrii. W latach 2002–2005 był zawodnikiem Admiry Wacker Mödling, następnie zaś występował w Sturmie Graz (2005–2007). W maju 2007 roku podpisał dwuletni kontrakt z Austrią Kärnten[8]. Po raz ostatni w karierze zagrał 26 kwietnia 2008 roku w przegranym 1:3 pojedynku ze Sturmem Graz[9]. Od początku mistrzostw Europy w Austrii i Szwajcarii współpracował z polskimi dziennikarzami (głównie telewizji Polsat) akredytowanymi na ten turniej[10]. 11 czerwca 2008 roku we własnym domu w Klagenfurcie popełnił samobójstwo przez powieszenie[11]. Wcześniej wziął rozwód z żoną, z którą miał dwoje dzieci[10]. Został pochowany 18 czerwca na cmentarzu w Radawiu koło Olesna. Kariera reprezentacyjnaW reprezentacji Polski zadebiutował 13 kwietnia 1993 roku w wygranym 2:1 meczu z Finlandią, w którym zmienił w 77. minucie Andrzeja Lesiaka[12][13]. Przez następne trzy lata nie występował w kadrze narodowej. Powrócił do niej w sierpniu 1996, grając w towarzyskim spotkaniu z Cyprem. W 1997 roku regularnie występował w barwach narodowych. Uczestniczył w eliminacjach do mistrzostw świata we Francji (1998) – zagrał w pięciu pojedynkach, a w meczu z Gruzją strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa 4:1. Po raz ostatni w reprezentacji Polski wystąpił 22 kwietnia 1998 roku w spotkaniu z Chorwacją[14]. Mecze i gole w reprezentacji
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
