|
Adam Majewski (lekarz)
Adam Majewski (ur. 24 maja 1907 w Lublinie, zm. 24 maja 1979 w Toruniu[1]) – kapitan lekarz Polskich Sił Zbrojnych, chirurg, a także pisarz. ŻyciorysSyn Adama, chirurga i działacza społecznego i politycznego Narodowej Demokracji i Elżbiety z d. Jandzyk. Rodzina mieszkała w Lubelskiem, w dzisiejszym Świdniku, w Adampolu, uzdrowiskowej wsi pod Lublinem. Nazwa miejscowości a dziś dzielnicy miasta pochodzi od imienia jego antenata, również Adama Majewskiego[2]. Był absolwentem Gimnazjum i Liceum Stefana Batorego w Lublinie, które ukończył w 1926 roku. Początkowo student Wyższej Szkoły Handlowej (Szkoły Głównej Handlowej) w Warszawie w l. 1927–30, a następnie Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Dyplom lekarza uzyskał w 1936 roku, a tytuł doktora medycyny 2 lata później. Do momentu wybuchu wojny pracował w klinice chirurgicznej we Lwowie, a następnie w Warszawie[3]. Ogłosił 6 prac naukowych z zakresu chirurgii i torakochirurgii. Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Maltania w Warszawie. II wojna światowaW 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej. Następnie internowany na Węgrzech, skąd zbiegł w lutym 1940 roku i przedostał się do Polskich Sił Zbrojnych we Francji i potem w Wielkiej Brytanii. Brał udział w działaniach Polskich Sił Zbrojnych we Francji, na Środkowym i Bliskim Wschodzie oraz we Włoszech. Podczas włoskiej kampanii był lekarzem 3 batalionu Strzelców Karpackich. Kontuzjowany w czasie bitwy o Monte Cassino[4]. „Okazało się, że mam pękniętą łękotkę. Poza tą sprawą byłem przeziębiony, potłuczony i w najwyższym stopniu wyczerpany”[5]. W kwietniu 1945, po bitwie o Bolonię, został wyznaczony na stanowisko komendanta polowej czołówki chirurgicznej nr 350. Okres powojenny Po powrocie do kraju w 1947 roku pracował jako lekarz w Toruniu i Lublinie. Autor prac naukowych z dziedziny chirurgii i torakochirurgii oraz wielu książek ze wspomnień wojennych. Jego pierwsza książka „Wojna, Ludzie i Medycyna” ukazała się w 1960 roku. Od 1972 członek ZAiKS, od 1976 członek Związku Literatów Polskich[6]. Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 36-1-28/29)[7]. Dorobek pisarski
Ordery i odznaczenia
Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||
