|
Adwokat i różeAdwokat i róże – komedia składająca się z 3 aktów autorstwa Jerzego Szaniawskiego z 1929. Jeden z najwybitniejszych dramatów dwudziestolecia międzywojennego[1]. Szaniawski za ten dramat został nagrodzony Państwową Nagrodą Literacką w 1930[2]. Opis fabułyGłównym bohaterem utworu jest zgorzkniały mecenas Wilcher, który obecnie – na emeryturze – zajął się hodowlą róż. Od dziesięciu już lat nie pracuje w zawodzie, który przyniósł mu sławę, a teraz poświęca się nowej pasji. Wyhodował różę, którą nazwał imieniem swojej żony Doroty i za którą zdobył nagrodę. Z czasem jednak miłość do żony przygasła. Wilcher podejrzewa, że ktoś w jego ogrodzie kradnie róże. Podczas zasadzki złodziej zostaje aresztowany, a jeden z funkcjonariuszy zostaje ciężko ranny. Niedługo później do mecenasa przychodzi jego dawna klientka, obecnie dystyngowana dama, która jest matką schwytanego złodzieja i prosi swojego adwokata, by pomógł jej synowi. Wilcher ma dylemat moralny. Po pierwsze, podejrzewa, że domniemany złodziej może być w rzeczywistości kochankiem jego żony, który się do niej zakradał, a po drugie, aresztowany jest posądzany o popełnienie przestępstwa na posesji adwokata. Chociaż Wilcher jest doświadczonym prawnikiem, dopiero sytuacja, w jakiej się obecnie znalazł, będzie dla niego życiowym egzaminem. Tak jak w innych utworach Szaniawskiego bohaterowie ukazani są w filozoficznej zadumie. Ważniejsze realizacje teatralne
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
