|
Aleksander Kacprzyk
Aleksander Kacprzyk (ur. 29 listopada 1899 w Goździówce, zm. w 1967) – plutonowy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysUrodził się 29 listopada 1899 w Goździówce, w rodzinie Andrzeja (zm. 1906) i Katarzyny z Orłowskich (1866–1915)[1][2]. Ukończył sześć klas szkoły powszechnej[3]. Później wyuczył się zawodu stolarza[4]. 1 czerwca 1919 został powołany do Wojska Polskiego i wcielony do 7. kompanii 15 pułku piechoty[5]. W jej szeregach walczył na wojnie z bolszewikami. Wyróżnił się 5 września 1920 w bitwie pod Stepankowicami[6]. Po zwolnieniu z wojska kontynuował pracę jako stolarz[4]. W 1935 był właścicielem sześciu mórg ziemi ornej[7]. W tym samym roku, dzięki poparciu szefa Biura Kapituły Orderu Virtuti Militari ppłk. Franciszka Sobolty, otrzymał pracę w warsztatach kolejowych w Pruszkowie, w charakterze stolarza z zarobkiem 6 zł dziennie[8]. 10 listopada 1937 napisał do szefa Biura Kapituły, że zarobek ten „nie wystarcza mi nawet na skromne utrzymanie rodziny składającej się z żony i dwojga dzieci”[9]. Mieszkał wówczas w Miłosnej przy ul. Niemojewskiego 7[9]. Jego żoną była Felicja z domu Siporska (1915–1941)[2]. Zmarł w 1967[2]. Został pochowany na cmentarzu Parafii św. Katarzyny w Pustelniku[2]. Ordery i odznaczenia
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||
.jpg)
