W 1953 ukończył studia na Wydziale Prawno-Administracyjnym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1962 na podstawie rozprawy pt. System wyborczy Polski Ludowej napisanej pod kierunkiem prof. Andrzeja Mycielskiego uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, specjalizował się w prawie konstytucyjnym[1][3]. W 1968 został docentem (jako tzw. docent marcowy)[4]. W latach 1974–1981 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego[5][6].
Wybrane publikacje
Nabycie i objęcie mandatu posła na sejm PRL (1976)
Instytucje prawa wyborczego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1963)
Le citoyen et le controle de constitutionnalite des lois en Pologne et en France (współredaktor, 1994)
Problemy prawodawstwa w nowej konstytucji PRL (red. nauk., 1988)
Le Tribunal Constitutionnel de la Republique Populaire de Pologne - sa situation dans le regime, sa competence, sa procedure et sa pratique : XVI jours juridiques Franco-Polonais, Warszawa-Wrocław le 25-29 mai 1988 (współredaktor: Kazimierz Działocha, 1988)
Podstawowe źródła do nauki polskiego prawa konstytucyjnego. Wol. 1-2 (współredaktorzy: Jerzy Surowiec, Janusz Trzciński, 1987)
Państwo orientacji socjalistycznej w III świecie : materiały międzynarodowej konferencji naukowej, Wrocław, 25-27 IX 1986 r. (red. nauk., 1986)
Nowy model władzy lokalnej w PRL (red. nauk., 1984)
Konstytucja PRL po 30 latach obowiązywania w świetle doświadczeń konstytucjonalizmu europejskiego (współredaktor: Kazimierz Działocha, 1983)[7]
