Share to:

 

Alicja Boniuszko

Alicja Boniuszko
Data i miejsce urodzenia

16 października 1937
Miadzioł

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 2019
Gdańsk

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

taniec

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Medal Księcia Mściwoja II
Strona internetowa

Alicja Boniuszko (ur. 16 października 1937 w Miadziole, zm. 23 grudnia 2019 w Gdańsku[1]) – polska tancerka baletowa.

Życiorys

Urodziła się w Madziole k. Wilna, w rodzinie Stanisława (1910–1992) i Jadwigi (1910–2001) Boniuszko[2]. Po 1945 repatriowała się z rodzicami do Polski, osiadając w Gdańsku. Tam też ukończyła w 1956 r. Państwową Średnią Szkołę Baletową, gdzie uczyła ją Janina Jarzynówna-Sobczak. Także tam rozpoczęła swoją karierę sceniczną, od 1956 r. była solistką, później primabaleriną Opery Bałtyckiej. Wielokrotnie występowała na krajowych i międzynarodowych konkursach tanecznych. W 1977 r. porzuciła taniec, po czym zajmowała się dorywczo pracą pedagogiczną i choreograficzną. Prowadziła m.in. zajęcia w gdańskiej szkole baletowej[1].

Jest bohaterką nakręconego w 1981 filmu Piotra Szalszy Emerytura czyli o sztuce baletowej[3].

Zmarła w Gdańsku, pochowana obok matki na cmentarzu Łostowickim (kwatera 69-52-2)[4].

Grób Alicji Boniuszko na cmentarzu Łostowickim w Gdańsku

Role

Ponadto Alicja Boniuszko wystąpiła gościnnie w czterech filmach, grając role baletnic:

Ordery i odznaczenia

Źródło:[2][7].

Nagrody i wyróżnienia

  • II nagrody na I Ogólnopolskim Konkursie Tańca Klasycznego (1959)
  • nagroda w konkursie tańca w Vercelli (1960)
  • III Nagroda w Międzynarodowym Konkursie Tańca Klasycznego w Rio de Janeiro (1961)
  • „Bursztynowa Maska” - nagroda w plebiscycie na najpopularniejszego aktora Wybrzeża (1962)
  • nagroda przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej m. Krakowa oraz Złoty Smok Wawelski dla najlepszego filmu o sztuce na III OFFK w Krakowie, za taniec w filmie Eseje w reż. Franciszka Fuchsa (1963)
  • „Order Stańczyka” - honorowe wyróżnienie miesięcznika „Litery” (1966)
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za osiągnięcia w sztuce baletowej (1977)
  • statuetka „Terpsychory” - nagroda Sekcji Tańca i Baletu ZASP za wybitne osiągnięcia w dziedzinie tańca i baletu (2000)[8]

Źródło:[2][7].

Przypisy

  1. a b Nie żyje Alicja Boniuszko - wybitna baletmistrzyni, była primabalerina Państwowej Opery Bałtyckiej [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta, 25 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-25].
  2. a b c BONIUSZKO ALICJA, baletmistrzyni – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2024-10-16].
  3. Emerytura czyli o sztuce baletowej w bazie filmpolski.pl
  4. Alicja Boniuszko. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2021-08-07].
  5. Obchody Międzynarodowego Dnia Tańca. mkidn.gov.pl, 27 kwietnia 2009. [dostęp 2012-12-29].
  6. Laureaci medalu księcia Mściwoja II [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-16].
  7. a b Ludzie tańca - Alicja Boniuszko taniecpolska.pl [dostęp 2024-10-16].
  8. Terpsychora – Związek Artystów Scen Polskich ZASP [online] [dostęp 2024-10-16] (pol.).

Bibliografia

  • Pudełek Janina: Boniuszko Alicja [w:] Encyklopedia muzyczna PWM, t. I, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1979, ISBN 83-224-0113-2.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya