Alicja Graff

Alicja Graff, z domu Fuks (ur. 20 czerwca 1917, zm. 20 grudnia 2005 w Warszawie) – stalinowska prokurator wojskowa, wicedyrektor Departamentu III Prokuratury Generalnej.

Życiorys

Pochodziła z rodziny żydowskiej^[1]. Przed II wojną światową ukończyła prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie stalinizmu została wicedyrektorem Departamentu III Prokuratury Generalnej^[1]. W 1953 podpisała się pod pismem do naczelnika więzienia na Rakowieckiej z nakazem wykonania wyroku śmierci na generale Auguście Emilu Fieldorfie^[1]. Nadzorowała także sprawę aresztowanego przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego płk. Wacława Kostka-Biernackiego.

Zmarła w Warszawie. Pochowana jest na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C31, rząd 2, grób 20)^[2].

Postanowieniem prezydenta Bolesława Bieruta z 22 lipca 1950, za zasługi w pracy zawodowej, została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi^[3].

Była żoną prokuratora Kazimierza Graffa, zastępcy naczelnego prokuratora wojskowego w okresie stalinizmu.

↑ ^a ^b ^c Agnieszka Rybak: Za późno na sprawiedliwość. rp.pl, 25 lutego 2017. [dostęp 2022-04-10].
↑ Lista pochowanych. Alicja Graff. um.warszawa.pl. [dostęp 2017-03-29].
↑ M.P. z 1950 r. nr 85, poz. 1023.