Alicja Szemplińska

Alicja Szemplińska

Imię i nazwisko	Alicja Maria Szemplińska
Pseudonim	Alicja
Data i miejsce urodzenia	29 kwietnia 2002 Ciechanów
Typ głosu	mezzosopran
Gatunki	pop
Zawód	piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka
Aktywność	2016, od 2019
Wydawnictwo	Universal Music Polska, Island Records Polska
Powiązania	Tomson, Baron, Hodak
Multimedia w Wikimedia Commons

Alicja Maria Szemplińska, występująca jako Alicja (ur. 29 kwietnia 2002 w Ciechanowie) – polska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka.

Zwyciężczyni trzech programów typu talent show: Hit, Hit, Hurra! (2016), The Voice of Poland (2019) oraz Szansa na sukces. Eurowizja 2020 (2020). W 2024 wydała debiutancki album studyjny pt. nie wracam.

Jest córką Izabeli Nadratowskiej i Radosława Szemplińskiego. Ma siostrę, Aleksandrę. W dzieciństwie uczęszczała na zajęcia wokalne do Powiatowego Centrum Kultury i Sztuki im. Marii Konopnickiej w Ciechanowie i śpiewała w chórze kościelnym, poza tym brała udział w ogólnopolskich konkursach, festiwalach i przeglądach wokalnych^[1]. W wieku 12 lat zapisała się na profesjonalne lekcje śpiewu^[2]. Uczyła się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Zygmunta Krasińskiego w Ciechanowie^[3].

W 2016 zwyciężyła w finale programu rozrywkowego TVP1 Hit, Hit, Hurra!^[4], w nagrodę otrzymała zaproszenie do udziału w zajęciach śpiewu u Setha Riggsa^[4][5]. W 2019 uczestniczyła w przesłuchaniach do 10. edycji programu rozrywkowego TVP2 The Voice of Poland. Dołączyła do drużyny prowadzonej przez Tomsona i Barona, pod których kierownictwem pomyślnie przeszła przez wszystkie rundy eliminacyjne i dotarła do finału, w którym zwyciężyła po zdobyciu największego poparcia telewidzów^[6]. W nagrodę otrzymała czek na 50 tys. zł i podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Universal Music Polska. Po udziale w programie wydała teledysk do debiutanckiego singla „Prawie my”, który to w ciągu 10 dni od premiery przekroczył próg 1 mln wyświetleń na YouTube^[7].

W styczniu 2020 wzięła udział w programie Szansa na sukces. Eurowizja 2020, wyłaniającym reprezentanta Polski w 65. Konkursie Piosenki Eurowizji^[8]. Po zaśpiewaniu coveru piosenki „To nie ja!” Edyty Górniak zakwalifikowała się do finału, w którym wykonała m.in. autorski utwór „Empires”^[9], za który otrzymała największe poparcie telewidzów oraz jurorów, dzięki czemu została reprezentantką Polski w Konkursie Piosenki Eurowizji^[10], który jednak 18 marca został odwołany z powodu pandemii COVID-19^[11]. Do końca roku wydała jeszcze kilka singli: „Gdzieś”^[12], „Pusto”^[13], „Kolęda dla nieobecnych” (we współpracy z Piotrem Walickim) i „Na pamięć”^[14]. 29 listopada wystąpiła gościnnie z utworem „Empires” podczas finału 18. Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci w Warszawie. W kwietniu 2021 wydała akustyczną wersję piosenki „Pusto (#OnePerformeSession)”^[15]. 14 maja zaśpiewała gościnnie w piosence „Growing Up” Fiedlerskiego^[16]. 21 maja wraz z Walt Disney Records wydała singiel „Każda z nas”^[17]. 28 października artystka wydała singiel „Ej, stop!”^[18], a krótko po nim – utwór „Spójrz", który nagrała w duecie z Hodakiem.

W 2022 zaczęła współpracę z wytwórnią płytową Island Records Polska oraz wydała single: „IDK”, „Movin’ On"^[19], „W moim garażu”^[20] i „Sekret"^[21]. Od października 2022 prowadzi audycję 21 grams of soul w radiu Newonce^[22]. 18 listopada 2022 roku zaprezentowano śpiewaną przez nią, oficjalną piosenkę odbywających się w Polsce i Szwecji Mistrzostw Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2023 – utwór zatytułowany „Stick Together”, który wprost nawiązuje do hasła towarzyszącego mistrzostwom. Został on stworzony w 2022 roku przez polsko-szwedzki duet. Jego producentem jest Joakim Buddee, a autorką tekstu – Jade El^[23]. W 2023 roku z utworem „New Home” zakwalifikowała się do finału programu Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję!^[24]. W maju wydała utwór – „Loner”, a w sierpniu wydała singiel „Ostatni dzień lata”^[25]. Następnie we wrześniu ukazała się jej wizualizacja do singla „Stój"^[26], a miesiąc później wydała kolejny utwór „Zaczekam” z Chloe Martini.

W 2024 podpisała kontrakt z nową wytwórnią muzyczną Fonobo, w wyniku czego w marcu wydała singiel „spokojnie panowie”^[27]. Następnie wydała single: „nie wracam"^[28], „za dużo łez” oraz „w co ty dziś grasz”, które umieściła na debiutanckim albumie pt. nie wracam, wydanym 28 czerwca na licencji Island Records^[29].

Albumy studyjne

Single