Alicja Węgorzewska-Whiskerd

Ten artykuł od 2024-08 należy dopracować:

uporządkować treść w ramach sekcji, uzupełnić źródła, usunąć określenia zwodnicze.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Alicja Węgorzewska

Alicja Węgorzewska, 2017
Imię i nazwisko	Alicja Dorota Węgorzewska
Pseudonim	Alicja De Rota
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1967 Szczecin
Typ głosu	mezzosopran
Gatunki	opera
Zawód	śpiewaczka operowa
Powiązania	Opera Bałtycka, Warszawska Opera Kameralna
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Alicja Dorota Węgorzewska-Whiskerd (ur. 28 lutego 1967^[1] w Szczecinie) – polska mezzosopranistka, śpiewaczka operowa, menadżerka kultury.

Urodziła się w 1967^[2]. Naukę muzyki rozpoczęła w wieku pięciu lat od gry na fortepianie^[3]. Podczas nauki w szczecińskim liceum muzycznym, uczestnicząc w obowiązkowych zajęciach w chórze szkolnym, odkryła u siebie talent wokalny. Po maturze przez trzy miesiące śpiewała w chórze Opery Szczecińskiej, po czym podjęła studia wokalne w gdańskiej Akademii Muzycznej w klasie Brygidy Skiby. Ostatecznie studia muzyczne ukończyła w 1993 na wydziale wokalnym w Akademii Muzycznej im. Chopina w Warszawie w klasie Macieja Witkiewicza.

Zadebiutowała w 1992 w operze Koronacja Poppei Monteverdiego na scenie kameralnej Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie^[4]. Na początku kariery jej specjalnością były „role spodenkowe”, tj. mężczyzn granych przez kobiety^{[potrzebny przypis]}. W 1999 została zatrudniona w Kammeroper Wien(inne języki), gdzie występowała w partii Dardane w operze Pielgrzym z Mekki(inne języki) Christopha Willibalda Glucka. W Wiedniu śpiewała także w Neue Oper Wien(inne języki) w operze Leonarda Bernsteina Trouble in Tahiti(inne języki). Występowała za granicą pod pseudonimem Alicja De Rota^[5].

W 2003 występowała w berlińskim Konzerthausie oraz amsterdamskim Concertgebouw. Wystąpiła w gali operowej z okazji 750-lecia Bredy i w koncercie na scenie Theater an der Wien z okazji narodzin 6-miliardowego obywatela świata. Zaśpiewała na festiwalach: Festiwalu Muzyki Dawnej w Innsbrucku(inne języki) i Donaufestwochen(inne języki) w Wiedniu. Wykonała partie mezzosopranowe na ścieżce dźwiękowej do filmu Wiedźmin, która uzyskała certyfikat złotej płyty za wielonakładową sprzedaż w Polsce^[6][7].

Nagrała w 2010 dla Hungaroton^[8] i Fuzeau Classique wraz z Alexem Szilasim(inne języki) wszystkie pieśni Chopina^[9]. W Budapeszcie koncertem galowym otworzyła obchody roku chopinowskiego na Węgrzech i zamknęła go koncertami w Yamaha Piano Salon w Nowym Yorku^[10][11], a także w Katarze^[12]. W grudniu tego samego roku po raz pierwszy wyreżyserowała Carmen i zaśpiewała w niej tytułowa rolę w Kuwejcie i Bahrajnie^[13][14].

W 2011 w warszawskim Teatrze Polonia zadebiutowała jako producentka teatralna i aktorka dramatyczna w monodramie operowym Diva for rent w reżyserii Jerzego Bończaka i choreografii Emila Wesołowskiego. Sztuka następnie została wystawiona m.in. w Teatrze Polskim w Szczecinie i Filharmonii Szczecińska^[15], Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie, Teatrze Miejskim w Gdyni, a także na otwarcie sezonu teatralno-muzycznego na Zamku w Ostródzie. Monodram został przetłumaczony na język angielski jako Diva's secrets i wystawiony w ramach obchodów polskiej prezydencji w krajach Zatoki Perskiej – przedstawienia odbyły się w salach koncertowych Al Hashemi w Kuwejcie^{[potrzebny przypis]}, Qatar Opera House w kompleksie Katara Cultural Village(inne języki)^[16] oraz w Abu Dhabi Theater^[17][18][19].

Nagrała wokalizę do piosenki „HIT Rappers” (Helping is Trendy Rappers) na album pt. Inter arma caritas (2014) rapera Gorzkiego w ramach akcji Pomaganie jest trendy^[20][21].

W latach 2011–2012 zasiadała w jury programu TVP2 Bitwa na głosy^[22][23], za co była nominowana do nagrody Telekamery 2012 dla jurora^[24] i 2013^[25]. W 2022 była jurorką czwartej edycji programu The Voice Senior w TVP2^[26].

W sierpniu 2014 została felietonistką „Gazety Polskiej Codziennie”^[27].

Komentuje koncerty noworoczne Filharmoników Wiedeńskich dla TVP^[kiedy?].

Była ambasadorem i jednym z gospodarzy 46. Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju (2012)^[28][29], a w 2013 została dyrektorem artystycznym kolejnej edycji tego wydarzenia^[30][31].

Pełniła obowiązki dyrektora Mazowieckiego Teatru im. Jana Kiepury w Warszawie (od 1 kwietnia 2015 do 30 września 2016)^[32]. Następnie pełniła obowiązki dyrektora Warszawskiej Opery Kameralnej (od 1 października 2016 do 30 września 2017)^[33][34], której była także dyrektorem artystycznym (od 2 października 2017 do 31 sierpnia 2018^{[potrzebny przypis]})^[33][35] i dyrektorem naczelnym (od 1 września 2018 do 31 sierpnia 2021^[36][37] i od 1 maja 2022^[38]).

Bez powodzenia kandydowała do sejmu w wyborach w 2011, startując z trzeciej pozycji na liście Polskiego Stronnictwa Ludowego w okręgu stołecznym^[39].

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2011		Polskie Stronnictwo Ludowe	Sejm VII kadencji	nr 19	2 239 (0,22%)[40]

Objąwszy w 2017 stanowisko p.o. dyrektora Warszawskiej Opery Kameralnej, zwolniła 149 z 255 zatrudnionych w instytucji pracowników, co spotkało się z protestami środowiska muzycznego^[41][42][43]. Część zwolnionej kadry znalazła pracę w Polskiej Operze Królewskiej, nowego zespołu powołanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego^[43]. 18 sierpnia 2024 na łamach „Newsweek Polska” ukazał się artykuł dziennikarzy Jakuba Korusa i Konrada Wojciechowskiego Straszny dwór Alicji Węgorzewskiej, w którym Węgorzewska jako dyrektorka WOK-u została oskarżona o mobbing pracowników i wykorzystywanie środków publicznych do prywatnych celów^[43][44]. Węgorzewska odpowiedziała na zarzuty na łamach internetowej odsłony tego pisma^[45], a także wydała oświadczenie na ten temat w swoich mediach społecznościowych^[46][47].

W 1996 wzięła ślub cywilny z Peterem Whiskerdem, a następnie kościelny w 1998^[48]; po ślubie oboje przyjęli podwójne nazwisko^[48]. Są rozwiedzeni^[49]. Mają razem córkę, Amelię (ur. 2002)^[48][49].

Jest zdobywczynią nagrody Maria Callas Tribute Prize NY (2019)^[50], nagrody miasta Sorrento i Fondazione Sorrento za promocję kultury włoskiej w Polsce i na świecie Tribute a Caruso (2020), Nagrody Specjalnej Women in Cinema Award (2020)^[51] za działalność artystyczną i produkcję filmów operowych oraz za zaangażowanie we wspieranie talentu młodych artystów znajdujących się w trudnej sytuacji^[52].

Tę sekcję należy dopracować:

uzupełnić informacje o inscenizacjach (rok, miejsce, zespół, reżyser).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Źródła: ^[53][54]

• Christoph Willibald Gluck, Die Pilger von Mekka(inne języki) – Dardane
• Siegfried Matthus, Kronprinz Friedrich(inne języki) – Katte (reż. Götz Friedrich, Kammeroper Rheinsberg i Deutsche Oper Berlin, 1999)
• Georges Bizet, Carmen – Carmen^[55][56][57]
• Jacques Offenbach, Opowieści Hoffmanna – Głos Matki^[58][59]
• Benjamin Britten, Gwałt na Lukrecji(inne języki) – Lukrecja (reż. Włodzimierz Nurkowski, Opera Krakowska, 2004)^[60]
• Christoph Willibald Gluck, Orfeusz i Eurydyka – Orfeusz^[61][62]
• Piotr Czajkowski, Dama pikowa – Hrabina^[63][64]
• Richard Strauss, Kawaler srebrnej róży – Oktawian^[65]
• Pietro Mascagni, Rycerskość wieśniacza – Santuzza
• Karol Kurpiński, Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale – Dorota^[66]
• Charles Gounod, Faust – Siebel (reż. Robert Wilson, Teatr Wielki-Opera Narodowa, 2008)^[67]
• Piotr Czajkowski, Eugeniusz Oniegin – Olga^[68]
• Astor Piazzolla, María de Buenos Aires(inne języki) – Maria (reż. Marcin Znaniecki, Warszawska Opera Kameralna, 2020)^[69]

• Ronald Harwood, Kwartet – Cecily Robson (reż. Grzegorz Chrapkiewicz, Warszawska Opera Kameralna, 2021)^[70]
• Stephen Sondheim, Company(inne języki) – Joanne (reż. Michał Znaniecki, Warszawska Opera Kameralna, 2022)^[71]

Źródło: ^[72]

• 2001 – Wiedźmin Pomaton EMI
• 2002 – Kronprinz Friedrich – Rheinsberg Kammeroper Schloss Rheinsberg
• 2010 – Chopin Songs – Hungaroton Classics^[73]
• 2013 – Najpiękniejsze Kolędy
• 2013 – „Duety” – Liber – Pożegnanie – gościnnie
• 2014 – I collori dell Amore – Sony Music^[74]
• 2014 – Polskie Kolędy^[75]
• 2014 – „Gorzki & Friends HIT Rappers”
• 2016 – Nierdzewny – Michał Wiśniewski – Amo Vitam – gościnnie
• 2016 – Hymn Inki
• 2018 – Hymn Papieski
• 2020 – Tanga Świata^[76]
• 2021 – Kolędy^[77]

• 2001: Wiedźmin – wykonanie muzyki (wokal – mezzosopran)
• 2009: Dom nad rozlewiskiem – obsada aktorska, jako Joanna Berg
• 2013: Na dobre i na złe – pacjentka Malwina Kochan-Wróblewska, śpiewaczka operowa
• 2017: Barwy szczęścia – Hanna Waniewska, nauczycielka śpiewu

• Trubadur.pl – Alicja Węgorzewska-Whiskerd. trubadur.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-27)].
• profil na filmpolska
• profil w bazie IMDb (ang.)