|
Augustin Marie d’Aboville
Augustin Marie d’Aboville (ur. 20 kwietnia 1776[1] w La Fère, zm. 20 czerwca 1843 w Paryżu) – francuski generał brygady, baron Cesarstwa ŻyciorysUrodził się w szlacheckiej, jego ojciec był generałem. W 1792 roku ukończył szkołę artylerii w Châlons-sur-Marne. Po jej ukończeniu rozpoczął służbę jako porucznik w 7 pułku artylerii. Służył we francuskiej Armii Italia, gdzie awansował do stopnia kapitana. Po proklamowaniu republiki na krótko zwolniony z wojska z powodu szlacheckiego pochodzenia, ale po krótkim okresie ponownie rozpoczął służbę w Armii Renu i Mozeli, gdzie został w 1802 roku dowódcą batalionu a w 1803 roku awansował do stopień majora w 2 pułku artylerii konnej. W 1805 roku wziął udział w wyprawie gen. de Lauristona na Martynikę. W drodze powrotnej z Martyniki dowodził bateria dział 36-funtowych na okręcie liniowym „Bucentaure” i wziął udział w walce z angielską eskadrą adm. Caldera. W sierpniu 1806 roku został szefem parku artylerii w VI Korpusie marsz. Neya. Uczestniczył w wojnie z Prusami i w 1807 roku w kampanii w Polsce, gdzie wyróżnił się w walce z Kozakami nad Pasłęką. W 1808 roku został dowódcą artylerii konnej Gwardii Cesarskiej. Jako jej dowódca wyróżnił się w bitwie pod Wagram, gdzie stracił rękę[2]. Za wykazane męstwo został wtedy mianowany generałem brygady oraz otrzymał tytuł barona Cesarstwa. Po powrocie do Francji w 1809 roku został komendantem szkoły artylerii w La Fère i był nim do 1814 roku. W 1814 roku został dowódcą artylerii w czasie obrony Paryża. Po abdykacji Napoleona w 1814 roku opowiedział się po stronie króla Ludwika XVIII za co został wyróżniony Krzyżem Komandorskim Orderu św. Ludwika. Po powrocie Napoleona w marcu 1815 roku odmówił przyłączenia się do niego oraz zapobiegł przyłączeniu się do niego garnizonu La Fère. Po ponownym powrocie na tron Ludwika XVIII został z dniem 6 października 1815 roku przeniesiony do rezerwy z dożywotnią rentą. W czasie rewolucji lipcowej w 1830 roku w dniu 6 listopada 1830 roku został powołany do wojska, lecz nie objął żadnego stanowiska i ponownie został przeniesiony do rezerwy z dniem 22 marca 1831 roku. Zmarł w Paryżu. Awanse
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||
