Béla Balázs
Béla Balázs [ˈbeːlɒ ˈbɒlaːʒ], właściwie Herbert Bauer[1] (ur. 4 sierpnia 1884 w Segedynie; zm. 17 maja 1949 w Budapeszcie) – węgierski teoretyk kina, estetyk, scenarzysta filmowy, pisarz i poeta pochodzenia żydowskiego[2]. Balázs jest autorem m.in. librett do jedynej opery Bartóka – Zamku Sinobrodego[2] oraz do baletu Drewniany książę[2] tegoż kompozytora. Jednym z jego przyjaciół był György Lukács[3]. Swoje pierwsze opracowanie na temat teorii filmu (Widzialny człowiek)[2][1] napisał w 1924, dało ono początek postrzeganiu filmu jako nowego środka wyrazu, tzw. teorii „film jako język“, która wywarła następnie wpływ na Eisensteina i Pudowkina. Napisał również scenariusz do filmowego debiutu Leni Riefenstahl Das blaue Licht (Niebieskie światło, 1932). Innym znanym jego filmem jest Gdzieś w Europie (1947). W 1949 otrzymał Nagrodę Kossutha[2], a w 1958 nazwano jego imieniem nagrodę filmową[2]. Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
|