BAP R-1

Zobacz też: inne jednostki pływające o nazwie BAP „Islay”.

BAP R-1

Bliźniaczy amerykański okręt podwodny USS R-1(inne języki)
Klasa	okręt podwodny
Typ	R
Historia
Stocznia	Electric Boat, Groton
Wodowanie	12 lipca 1926
Marina de Guerra del Perú
Nazwa	BAP R-1 → BAP „Islay” (od 1957)
Wejście do służby	grudzień 1926
Wycofanie ze służby	październik 1958
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	576 ton 755 ton
Długość	56,8 metra całkowita 54,4 m między pionami
Szerokość	5,33 m
Zanurzenie	4,57 m
Zanurzenie testowe	60 m
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1000 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	14,5 węzła 9,5 w.
Zasięg	powierzchnia: 8000 Mm przy 10 w.
Uzbrojenie
1 działo kal. 76 mm 8 torped
Wyrzutnie torpedowe	4 × 533 mm
Załoga	30

BAP R-1 – peruwiański okręt podwodny z dwudziestolecia międzywojennego, pierwsza ze zbudowanych dla Peru jednostek typu R. Zwodowany 12 lipca 1926 roku we amerykańskiej stoczni Electric Boat w Groton, został przyjęty do służby w Marina de Guerra del Perú(inne języki) grudniu 1926 roku. Wielokrotnie modernizowana jednostka została skreślona z listy floty w październiku 1958 roku.

Pierwsze dwa okręty podwodne typu R zostały zamówione przez peruwiański rząd w Stanach Zjednoczonych 11 kwietnia 1924 roku, a kolejna para 11 października 1926 roku^[1] . Koszt każdej pary jednostek opiewał na 3 100 000 $^[1] . Planowano też budowę piątej i szóstej jednostki, jednak na przeszkodzie stanął brak środków finansowych^[1] [2]. Okręty miały konstrukcję jednokadłubową z siodłowymi zbiornikami balastowymi (and. saddle tanks), a powstały z materiałów przeznaczonych dla anulowanych po zakończeniu I wojny światowej amerykańskich jednostek typu S^[1] [3].

BAP^[a] R-1 został zbudowany w stoczni Electric Boat w Groton^[4][1] . Wodowanie odbyło się 12 lipca 1926 roku^[1] [4][b].

R-1 był okrętem podwodnym konstrukcji jednokadłubowej o długości całkowitej 56,8 metra (54,4 m między pionami), szerokości 5,33 metra i zanurzeniu 4,57 metra^[1] [4]. Wyporność normalna w położeniu nawodnym wynosiła 576 ton, a w zanurzeniu 755 ton^[1] [4]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki Diesla NELSECO(inne języki) o łącznej mocy 800 KM, a pod wodą poruszał się dzięki dwóm silnikom elektrycznym o łącznej mocy 1000 KM^[1] [4]. Dwa wały napędowe poruszające dwoma śrubami zapewniały prędkość 14,5 węzła na powierzchni i 9,5 węzła w zanurzeniu^[1] [4]. Zasięg wynosił 8000 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym^[1] [4]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 60 metrów^[1] .

Okręt wyposażony był w cztery dziobowe wyrzutnie torped kalibru 533 mm (21 cali), z łącznym zapasem 8 torped^[1] [4]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło umieszczone przed kioskiem działo pokładowe kal. 76 mm (3 cale) L/50 Mk 10^[1] [4]

Załoga okrętu składała się z 30 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1] [4].

R-1 po ukończeniu odbył samotny rejs z New London do Peru, osiągając Callao bez awarii^[2][5]. W grudniu 1926 roku jednostka została przyjęta do służby w Marina de Guerra del Perú(inne języki)^[1] . W 1935 roku okręt przeszedł gruntowny remont w macierzystej stoczni^[5][6]. W 1950 roku jednostka przeszła w USA przegląd techniczny^[7]. Kolejny remont R-1 w stoczni Electric Boat odbył się w latach 1955-1956^[1] [6]. W kwietniu 1957 roku jednostka otrzymała nazwę BAP „Islay”^[3][6]. Okręt został wycofany ze służby po ponad 30 latach służby, w październiku 1958 roku^[1] [c].

• Raymond Blackman (red.): Jane’s Fighting Ships 1953-1954. London: Sampson Low, Marston & Co., 1953. (ang.).
• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
• Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
• Ivan Gogin: R1 submarines (1926-1928). Navypedia. [dostęp 2018-12-16]. (ang.).
• Francis E. McMurtrie (red.): Jane’s Fighting Ships 1938. London: Sampson Low, Marston & Co., 1938. (ang.).
• Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1933. London: Sampson Low, Marston & Co., 1933. (ang.).