|
Barbara Gumińska
Barbara Gumińska (z domu Lubelska) (ur. 25 września 1924 we Lwowie) – polska uczona, specjalistka w zakresie botaniki i mykologii, profesor nauk przyrodniczych. ŻyciorysUrodziła się 25 września 1924 roku we Lwowie jako Barbara Apolonia Lubelska. W rodzinnym mieście uczęszczała do szkoły podstawowej (6 klas), a następnie do gimnazjum im. A. Asnyka. Po wybuchu II wojny światowej w roku 1939 i zajęciu Lwowa przez Rosję, kontynuowała naukę w gimnazjum nr 19. Po przejęciu Lwowa przez Niemcy w 1941 roku nauczanie zostało zakazane. Skierowano ją do pracy przymusowej w laboratorium kosmetycznym „Galicol”. Po ponownym odbiciu miasta przez Rosję wróciła na krótko do lwowskiej szkoły, by w maju 1945 roku udać się z matką do Krakowa, gdzie w 1946 r. ukończyła gimnazjum J. Joteyko. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodnicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[1]. Studia ukończyła w grudniu 1951 roku z tytułem magistra filozofii ze specjalnością botanika[1][2]. W trakcie studiów przez rok pracowała na stanowisku asystenta na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Od września 1950 roku zawodowo związała się z Instytutem Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, w którym pracowała do 1997 roku[1]. W Instytucie Botaniki UJ początkowo była asystentem (1950–53), a następnie starszym asystentem (1953–63). 3 czerwca 1954 roku wyszła za mąż za Jana Gumińskiego[1]. W latach 1956–59 pracowała równocześnie w Instytucie Botaniki Polskiej Akademii Nauk, początkowo w Pracowni Systematyki Śluzowców, a od 1957 roku w Pracowni Mykologicznej[3][1]. W marcu 1962 roku obroniła rozprawę doktorską pt. „Mykoflora lasów bukowych Rabsztyna i Maciejowej”. W kolejnych latach pracowała jako adiunkt (1963–72) i starszy wykładowca (1972–77). W grudniu 1974 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego[1]. W latach 1977–79 pełniła w Instytucie Botaniki UJ funkcję kierownika Zakładu Taksonomii Roślin i Fitogeografii, a w latach 1979–94 kierowała Pracownią Mykologiczną[2]. W 1985 roku uzyskała tytuł profesora zwyczajnego. Po przejściu w 1994 roku na emeryturę kontynuowała pracę w Instytucie w niepełnym wymiarze godzin, aż do 1997 roku[1]. Działalność naukowaW działalności naukowej w IB PAN zajmowała się taksonomią, ekologią i rozmieszczeniem geograficznym grzybów z dawnych klas Asco- i Basidiomycota. Badania prowadziła szczególnie na południu Polski, m.in. w Karpatach[3]. Członkini Polskiego Towarzystwa Botanicznego i Rady Naukowej PAN od 1990[2]. Jest autorką 68 publikacji naukowych z mykologii, w tym: książki, która dotąd wyszła w 4 wydaniach, 40 oryginalnych prac naukowych i 20 recenzji[2]. Przez krótki okres po wyjściu za mąż publikowała pod nazwiskiem Lubelska-Gumińska, później jako Gumińska[1]. Najważniejsze publikacje to[2]:
Nagrody i odznaczeniaZa zasługi w dziedzinie nauki otrzymała w 1964, 1969, 1978, 1984 nagrody indywidualne i zespołowe III stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Złoty Krzyż Zasługi w 1974 i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1983[2]. Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||||
