Baszta Narożna

Baszta Narożna

nr rej. 115 z 7 listopada 1967[1]
Strona zewnętrzna
Państwo	Polska
Miejscowość	Gdańsk
Adres	ul. Ogarna
Typ budynku	baszta
Styl architektoniczny	gotyk
Wysokość całkowita	15 m[2]
Kondygnacje	5[2]
Rozpoczęcie budowy	1343
Ukończenie budowy	połowa XIV wieku
Zniszczono	1945
Odbudowano	lata 50./60. XX wieku
Położenie na mapie Gdańska Baszta Narożna
Położenie na mapie Polski Baszta Narożna
Położenie na mapie województwa pomorskiego Baszta Narożna
54°20′55″N 18°38′50″E/54,348611 18,647222
Multimedia w Wikimedia Commons

Baszta Narożna (niem. Eckturm am Stadthof^[3]) – jedna z baszt systemu średniowiecznych fortyfikacji Gdańska, najstarsza z zachowanych^[2]. Sąsiednią basztą jest Baszta Schultza.

23 marca 1343 (data mogła zostać pomylona) w pobliżu późniejszej Baszty Narożnej położono kamień węgielny pod budowę murów miejskich^[4] Głównego Miasta. Budowę baszty rozpoczęto w 1343 roku, dla wzmocnienia południowo-zachodniego odcinka murów miejskich. Ceglana, pierwotnie konstrukcji otwartej od strony miasta, miała kształt prostokątnego występu murów. Później wielokrotnie przebudowywana i wzmacniana. Ściany zewnętrzne ozdobiono blendami w kształcie ostrołuków, w których przepruto otwory strzelnicze. Na wyższych kondygnacjach pięciokątna, została nakryta stromym dachem wielospadowym^[2].

W latach 1856–1857, wraz z zespołem Dworu Miejskiego, została przebudowana na siedzibę straży pożarnej. W 1945 roku uległy zniszczeniu dach, ściana od strony miasta oraz spaliło się wnętrze. Baszta została odbudowana na przełomie lat 50. i 60. XX wieku na potrzeby Domu Harcerza^[2].

• 
  Strona wewnętrzna
• 
  Baszta Narożna (w środku), druga połowa XVII wieku