Batorów
Batorów (niem. Friedrichsgrund[3]) – osiedle w Szczytnej, położone w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna[4]. Podział administracyjnyDawniej samodzielna wieś i gmina jednostkowa. Od 1945 w Polsce, gdzie ustanowiła gromadę w gminie Szczytna w powiecie kłodzkim w województwie wrocławskim[5][6]. W związku z reformą administracyjną kraju jesienią 1954 Batorów wszedł w skład nowo utworzonej gromady Szczytna[7]. 31 grudnia 1959 gromadę Szczytna zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla, przez co Batorów stał się integralną częścią Szczytnej[1]. 1 stycznia 1973 osiedle Szczytna otrzymało status miasta, w związku z czym Batorów został obszarem miejskim[8]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. Położenie i opisWieś założona w około 1770 r. wraz z hutą szkła na skraju Gór Stołowych[2]. Liczne domy z XIX wieku, przydrożne figury świętych i krzyże[2]. Powyżej wsi na zboczu wzniesienia Hanula (650 m n.p.m.) znajduje się zespół kalwarii z barokową kaplicą pod wezwaniem św. Anny z 1770 r.[2] W kościółku znajdują się zabytkowe, kryształowe żyrandole (wyrób miejscowej huty szkła). Przez wieś przepływa Czerwona Woda[2]. Woda w potoku ma kolor rdzawy, ponieważ w środkowym biegu odwadnia Wielkie Torfowisko Batorowskie. Batorów był niegdyś własnością majora Leopolda von Hochberga, właściciela neogotyckiego zamku na Szczytniku w Szczytnej[2]. W Batorówku – przysiółku Batorowa – znajdowała się dawna osada drwali i kurzaków (osób zajmujących się wypalaniem węgla drzewnego) założona u schyłku XVIII wieku[2]. Obecnie znajduje się tu parking, gospodarstwo i pole namiotowe oraz leśniczówka. W górnej części wsi, przy drodze w Cygańskim Wąwozie, wyrobisko górnicze – pozostałość po kamieniołomie piaskowca. Szlaki turystyczne
Przypisy
Bibliografia
|