Bill Hoskyns

Bill Hoskyns

Data i miejsce urodzenia	19 marca 1931 Londyn
Data i miejsce śmierci	4 sierpnia 2013 North Perrott
Wzrost	183 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie srebro Rzym 1960 szermierka (szpada druż.) srebro Tokio 1964 szermierka (szpada ind.) Mistrzostwa świata złoto Filadelfia 1958 szpada ind. srebro Paryż 1965 szpada ind. srebro Paryż 1965 szpada druż. brąz Rzym 1955 floret druż. brąz Paryż 1957 szpada druż.
Odznaczenia

Henry William Furse „Bill” Hoskyns (ur. 19 marca 1931 w Londynie, zm. 4 sierpnia 2013^[1] w North Perrott) – brytyjski szermierz, dwukrotny srebrny medalista olimpijski i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Melbourne w 1956 roku startował w szpadzie i szabli indywidualnej, jednak nie dotarł do finałów. Był za to czwarty w szpadzie drużynowej, piąty we florecie drużynowym, a w szabli drużynowej zajął siódme miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Rzymie reprezentacja Wielkiej Brytanii w składzie: Bill Hoskyns, John Pelling, Michael Howard, Allan Jay, Raymond Harrison i Michael Alexander zdobyła srebrny medal w szpadzie drużynowej. Indywidualnie odpadł w ćwierćfinałach. Na tej samej imprezie był też piąty we florecie drużynowym i siódmy w zawodach indywidualnych. Kolejny medal zdobył podczas igrzysk olimpijskich w Tokio w 1964 roku, zajmując drugie miejsce w szpadzie indywidualnej. W rundzie finałowej wygrał dwie z trzech walk, zdobywając tyle samo punktów co Hryhorij Kriss z ZSRR; w walce barażowej o złoty medal przegrał z Krissem 2:5^[2]. W zawodach drużynowych Brytyjczycy zajęli dziewiąte miejsce. We florecie indywidualnym był siódmy, a w drużynowym dziewiąty. Startował także w szabli drużynowej, jednak Brytyjczycy odpadli w pierwszej rundzie. Następnie brał udział w igrzyskach olimpijskich w Meksyku, zajmując siódme miejsce w szpadzie drużynowej i dziewiąte we florecie drużynowym. W zawodach indywidualnych plasował się poza czołową dziesiątką. Podczas igrzysk w Monachium w 1972 roku wystąpił tylko w szpadzie drużynowej, zajmując trzynaste miejsce. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, gdzie był dziewiąty w drużynowych zawodach w szabli i szpadzie.

Podczas mistrzostw świata w Rzymie w 1955 roku wspólnie z Haroldem Cooke, Allanem Jayem, René Paulem i Osmundem Reynoldsem zdobył brązowy medal we florecie drużynowym^[3]. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Paryżu Brytyjczycy w składzie: Raymond Harrison, Bill Hoskyns, Michael Howard, Allan Jay, John Pelling i Ralph Sproul-Bolton zajęli trzecie miejsce w turnieju drużynowym szpady. Następnie wywalczył złoty medal w szpadzie indywidualnej na mistrzostwach świata w Filadelfii w 1958 roku. Na podium wyprzedził Włocha Edoardo Mangiarottiego i Arnolda Czernuszewicza z ZSRR. W tej samej konkurencji zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w Paryżu w 1965 roku, przegrywając tylko z Węgrem Zoltánem Nemere. Ponadto na tej imprezie razem z Nicholasem Halstedem, Peterem Jacobsem, Allanem Jayem i Johnem Pellingiem zdobył srebro w turnieju drużynowym^[4].

Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju, przy czym jako drugi w historii (po Edgarze Seligmanie) zwyciężał we florecie, szabli i szpadzie. W latach 1958–1970 zdobył również dziewięć złotych medali na Igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej. Kształcił się w Eton College, następnie służył w British Army (osiągnął stopień majora). Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego. Był też wiceprezydentem Brytyjskiego Związku Szermierki^[5].

• Olympedia - Bill Hoskyns. olympedia.org. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).