|
Bitwa pod Salaminą cypryjską
Bitwa pod Salaminą cypryjską – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 450 p.n.e. i było ostatnią bitwą drugiej wojny grecko-perskiej (480-449 p.n.e.). W roku 450 p.n.e. Ateny i ich sprzymierzeńcy – zawierając ze Spartą 5-letni rozejm w toczonej wojnie peloponeskiej – podjęli kolejną ofensywę przeciw Persji[1]. Cztery lata wcześniej Persowie stłumili powstanie Inarosa w Egipcie, któremu wsparcia udzielili Ateńczycy. Egipcjanie i ich sojusznicy ponieśli klęskę. Persowie zajęli Cypr i zepchnęli następcę Inarosa w błota Delty[2], gdzie Grecy utrzymali się na jednej z wysp do roku 449 p.n.e.[3] Kimon, dysponujący 200 trierami i 5000 hoplitów, postanowił umocnić talassokrację ateńską na wschodnich akwenach Morza Śródziemnego, ale zmarł podczas tej operacji, o czym wojska – by nie obniżać morale – nie powiadomiono[4]. Do decydującej bitwy doszło pod Salaminą (odległą o 5 km od dzisiejszej Famagusty), gdzie walki toczyły się na lądzie i na morzu. Oba starcia zakończyły się zwycięstwem Greków – rozbiciem ponad dwukrotnie większej floty fenickiej pod wodzą Artabazosa i perskich wojsk lądowych Megabazosa. W końcu, w roku 449 p.n.e., Persja podjęła rokowania pokojowe, a Grecy wycofali się z Cypru i Egiptu[2]. Rok później podpisano kończący wojny perskie traktat pokojowy[5]. Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
