Blagoje Paunović
Blagoje Paunović (ser. Благоје Пауновић, ur. 4 czerwca 1947 w Pustym Šilovie, zm. 9 grudnia 2014 w Belgradzie) – piłkarz serbski grający na pozycji obrońcy. W swojej karierze rozegrał 39 meczów w reprezentacji Jugosławii. Jest ojcem Veljko Paunovicia, także piłkarza i reprezentanta Serbii i Czarnogóry. Kariera klubowaKarierę piłkarską Paunović rozpoczął w klubie Partizan Belgrad. W sezonie 1965/1966 zadebiutował w nim w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. W Partizanie grał do końca sezonu 1974/1975. Z kolei w 1966 roku dotarł z nim do finału Pucharu Mistrzów, jednak w przegranym 1:2 finałowym meczu z Realem Madryt nie zagrał. W 1975 roku Paunović wyjechał do Holandii i został zawodnikiem FC Utrecht. Po dwóch sezonach gry w Holandii wrócił do Jugosławii i został piłkarzem drugoligowego OFK Kikinda. W 1978 roku grał w Stanach Zjednoczonych, w Oakland Stompers, a karierę kończył w 1979 roku w ojczyźnie, w Sinđeliciu Belgrad.
Kariera reprezentacyjnaW reprezentacji Jugosławii Paunović zadebiutował 12 listopada 1967 roku w wygranym 4:0 meczu eliminacji do Mistrzostw Europy 1968 z Albanią. W 1968 roku został powołany do kadry Jugosławii na Mistrzostwa Europy 1968. Na tym turnieju wystąpił w trzech meczach: półfinale z Anglią (1:0) i finałach z Włochami (1:1, 0:2). Z Jugosławią wywalczył wicemistrzostwo Europy. W reprezentacji Jugosławii od 1967 do 1973 roku rozegrał 39 spotkań. Bibliografia
|