Bliźniczka psia trawka, b. wyprostowana[4] (Nardus strictaL.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae)[3]. Znany też jako psia trawka, psiarka[5]. Zasięg obejmuje Grenlandię, całą Europę, rejon Kaukazu i Azję Mniejszą oraz północną Azję po wschodnią Syberię, poza tym w wiele miejsc introdukowany i zdziczały[3][6]. W Polsce gatunek rodzimy, występuje dość pospolicie na niżu i w górach, częściej na południu i wschodzie[7].
Morfologia
Pokrój po owocowaniuGęsto zbite nasady pędówKłos z kłoskami
Jej źdźbła, wysokie na 10 – 40 cm (zależnie od warunków środowiska) są sztywne i pokryte łuskowatymi okrywami. Źdźbła są ulistnione tylko dołem, w górnej, bezlistnej części są ostre w dotyku, gdyż są na nich zadziory.
Sinozielone liście, w dolnej części są, podobnie jak łodyga pokryte łuskowatymi okrywami. Mają one sztywną blaszkę liściową, bardzo wydłużoną i ostro zakończoną.
Zebrane są w wydłużony, jednostronny kłos, wiechę lub grono na szczycie łodygi. Kwiatostan ten ma, podobnie, jak liście, siny kolor i składa się z kilkunastu kłosków. Budowa całego kwiatu jest bardzo uproszczona. Pojedyncze kwiaty składają się tylko ze słupka, pręcików i dwóch plewek. Słupek ma piórkowate, pojedyncze, niepozorne znamię, trzy pręciki mają drobne, zmarniałe pylniki. Kilka takich kwiatów tworzy kłosek, który pod spodem ma dwie plewy.
Siedlisko: rośnie głównie w miejscach suchych, na bardzo jałowej glebie, gdzie brak konkurencji ze strony większych traw. Występuje zarówno na podłożu wapiennym jak i granitowym, zarówno w górach, jak i na niżu. Psia trawka rośnie na stromych zboczach, na łąkach i halach górskich, wśród skał, w szczelinach skalnych. W Tatrach często wspólnie z sitem skuciną i boimką dwurzędową tworzy na skałach niskie murawy.
Mimo że na wielu halach górskich jest bardzo pospolita i zarasta duże powierzchnie, nie przedstawia wartości gospodarczej. Jej liście i łodygi są tak ostre, że nie są zjadane ani przez owce, ani przez bydło. Jest również bardzo trudna do koszenia.
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcTaxon: Nardus stricta. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2010-12-26]. (ang.).
↑Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA.Zając, MariaM.Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 369, ISBN 83-915161-1-3, OCLC831024957.
↑Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4. Brak numerów stron w książce
Bibliografia
Zofia Radwańska-Paryska: Rośliny tatrzańskie. WSiP, 1988. ISBN 83-02-00872-9. Brak numerów stron w książce
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. Brak numerów stron w książce
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. Brak numerów stron w książce
