|
Bobby Colomby
Robert Wayne Colomby, znany w świecie muzycznym jako Bobby Colomby (ur. 20 grudnia 1944 w Nowym Jorku) – amerykański muzyk, kompozytor, producent muzyczny, prezenter telewizyjny, najbardziej znany jako członek zespołu Blood, Sweat and Tears. Trzykrotnie zdobył Nagrodę Grammy, a sześciokrotnie był do niej nominowany. Życiorys i kariera muzycznaPoczątkiBobby Colomby urodził się 20 grudnia 1944 roku w Nowym Jorku[1]. Jego ojciec, Saul Golombek wyemigrował wraz rodziną wiosną 1939 roku do Stanów Zjednoczonych z powodu nazistowskich prześladowań. Po przyjeździe osiedlił się w Nowym Jorku zmieniając imię i nazwisko na Fred Colomby. Założył firmę zegarmistrzowską, w której pracowała również jego żona Elsie z domu Ries[2]. Bobby Colomby dorastał w bardzo muzykalnej rodzinie. Jego brat Harry był przez 14 lat menadżerem Theloniousa Monka, zaś drugi brat, Jules, również muzyk jazzowy, był bliskim przyjacielem Milesa Davisa. Bobby w wieku piętnastu lat zaczął grać na perkusji kontynuując równolegle swoją edukację, zakończoną tytułem licencjata z psychologii. Podczas studiów podyplomowych postanowił zająć się muzyką[3]. Jedyną muzyką, której słuchał, był jazz. Ekscytował go w nim styl muzycznej ekspresji, który uważał za wyjątkowy, inteligentny i spontaniczny. Był zdania, iż muzyka pop nie była tak pomysłowa. Była przewidywalna, rzadko obfitując w niespodzianki[4]. Kariera muzycznaBlood, Sweat & TearsW 1967 roku wraz ze Stevem Katzem i Alem Kooperem założył zespół Blood, Sweat & Tears, rozpoczynając w nim blisko dziesięcioletnią karierę[3]. Swoim powstaniem Blood Sweat & Tears zdefiniował nową kategorię w muzyce popularnej: jazz-rock. Nigdy nie została uznana przez krytyków za czystą formę sztuki, ale raczej za hybrydę[5]. Cztery pierwsze albumy zespołu zdobyły certyfikat złotej płyty. Podobny certyfikat zdobyły trzy jego single: „You've Made Me So Very Happy”, „Spinning Wheel” i „And When I Die”[6]. Dodatkowo drugi album, Blood, Sweat & Tears zdobył nagrodę Grammy w kategorii: Album roku[7]. Colomby wyprodukował również szereg albumów zespołu[3]. Odszedl z niego w 1976 roku[8]. Kariera solowaW 1976 roku Colomby był producentem debiutanckiego albumu Jaco Pastoriusa[8]. Jako wiceprezes ds. A&R w Epic Records był producentem wykonawczym albumu Destiny zespołu The Jacksons[3] (1978)[8]). Również w 1978 roku grał na perkusji i instrumentach perkusyjnych na nominowanym do nagrody Grammy albumie Eddiego Palmieriego Lucumí, Macumba, Voodoo[8]. Podczas trwającej pięć lat kadencji na takim samym stanowisku w Capitol Records wyprodukował albumy takich artystów jak America i Tavares[3]. Przez kilka lat pod koniec lat 80. był reporterem programów telewizyjnych Entertainment Tonight i CBS This Morning[8]. Pracując jako starszy konsultant ds. A&R w EMI/Manhattan Records, podpisał kontrakty i zajmował się rozwojem artystycznym takich wykonawców jak: Robbie Nevil, Thomas Dolby i Richard Marx[3]. Z tym ostatnim założył w 2000 roku krótko istniejącą wytwórnię Signal 21[9]. W 2002 roku rozpoczął produkcję szeregu albumów trębacza Chrisa Bottiego, w tym: "December, When I Fall in Love, To Love Again, Italia i Impressions oraz DVD: Chris Botti Live with Special Guests i Chris Botti in Boston[8]. Nagrody i wyróżnienia
Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne
|
