Bogumił Grott
Bogumił Andrzej Grott (ur. 3 stycznia 1940 w Warszawie) – polski historyk, politolog i religioznawca, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i innych uczelni. Badacz m.in. nacjonalizmu, zwłaszcza w kontekście jego powiązań z religią, specjalizuje się również w historii polsko-ukraińskiej. ŻyciorysJest synem Eugeniusza Grotta, inżyniera, przedsiębiorcy i oficera rezerwy Wojska Polskiego, wywiezionego po wojnie obronnej 1939 do Związku Radzieckiego, zaginionego bez wieści, oraz Kazimiery Grottowej z Adamowiczów, historyk sztuki, doktor filozofii, dyrektor departamentu w Ministerstwie Kultury i Sztuki[2]. Ukończył studia na kierunku archeologia polska w Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1974 uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie napisanej pod kierunkiem Romana Hecka rozprawy pt. Pierwsi Piastowie oleśniccy[2]. Habilitował się w 1986. Tytuł profesorski uzyskał w 1997. Został profesorem na Wydziale Humanistycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Uprzednio był profesorem w Instytucie Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wykładał w Wyższej Szkole Ekonomiczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Publikował m.in. w „Myśli Polskiej” i „Naszym Dzienniku”[3]. Zdaniem badacza ugrupowań narodowych w Polsce, Rafała Pankowskiego, jest on związany z polskim ruchem nacjonalistycznym[4]. Zgodnie ze swoimi przekonaniami politycznymi włączył się w działalność Towarzystwa Obrony Kresów Zachodnich oraz Kresowego Ruchu Patriotycznego[5]. Publikacje
Przypisy
Linki zewnętrzneKontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|