Bohdan Jałowiecki (konsul)
Bohdan Jałowiecki (ur. 13 grudnia 1897 w Wilnie, zm. w lutym 1941 w Działdowie) – kapitan obserwator Wojska Polskiego, dyplomata, urzędnik konsularny. ŻyciorysMianowany porucznikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1920 roku. W latach 1923–1924 pełnił służbę w Departamencie IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 1 pułku lotniczego[1][2]. 1 grudnia 1924 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 26. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[3]. W 1928 roku był kadrze oficerów lotnictwa[4]. Przeniesiony w stan nieczynny do 31 sierpnia 1931 roku[5]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas zaliczony do grupy oficerów „przebywających stale zagranicą”[6]. Do polskiej służby zagranicznej przeszedł w 1931 z resortu spraw wojskowych, gdzie powierzano mu szereg funkcji - kilka miesięcy praktykował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, następnie kierownik (w randze radcy ambasady w Moskwie) konsulatu generalnego w Mińsku (1931–1935), i jednocześnie szef polskiej placówki wywiadowczej pod kryptonimami „B-17” i „F-16” tamże; w MSZ (1935–1936), następnie kierownik konsulatu w Olsztynie (1936–1939), który prowadził tam też placówkę wywiadowczą „Toro”. Aresztowany przez władze hitlerowskie, i osadzony w więzieniu w Królewcu, następnie w obozach w Hohenbruch i Działdowie, gdzie zmarł z wycieńczenia. Ordery i odznaczenia
Upamiętnienie1 września 1981 na budynku, w którym mieścił się Konsulat RP w Olsztynie, została umieszczona tablica pamiątkowa[11]. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne |