Bohdan Ostoja-Samborski

Bohdan Ostoja-Samborski
ps. „Hipolit”

Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1894 Warszawa
Data i miejsce śmierci	7 grudnia 1974 Lancié, Francja
Konsul RP w Strasburgu
Okres	od 1929 do 1931
Poprzednik	Tadeusz Nieduszycki
Następca	Jerzy Lechowski
Konsul/Konsul Generalny RP w Opolu
Okres	od 1933 do 1937
Poprzednik	Leon Malhomme
Następca	Jan Małęczyński
Konsul Generalny RP w Paryżu
Okres	od 1939
Konsul Generalny RP w Paryżu
Okres	od 1944 do 1945
Odznaczenia

Bohdan Ostoja-Samborski, ps. „Hipolit” (ur. 9 listopada 1894 w Warszawie, zm. 7 grudnia 1974 w Lancié, Francja^[1]) – polski prawnik i urzędnik konsularny.

Studiował prawo w Wiedniu (1913–1914). Pełnił służbę w oddziałach saperskich w armii carskiej. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1918 wstąpił do polskiej służby zagranicznej, pełniąc m.in. funkcję urzędnika MSZ (1918–1919), sekretarza w Kurytybie (1919–1921), urzędnika Departamentu Konsularnego MSZ (1921–1922), sekretarza/wicekonsula w Rotterdamie (1922–1928), wicekonsula/konsula RP w Paryżu (1926–1929), konsula w Strasburgu (1929–1931), radcy ministra/z-cy naczelnika wydziału w Departamencie Konsularnym MSZ (1931–1932), konsula/konsula generalnego w Opolu (1933–1937), radcy/naczelnika wydziału opieki prawnej Departamentu Konsularnego MSZ (1937–1939), konsula generalnego w Paryżu (1939).^[2]

Dowódca jednego z oddziałów polskiego ruchu oporu na południu Francji, w Polskiej Organizacji Walki o Niepodległość „Monika”. Po wojnie przebywał na emigracji we Francji.

• Order Virtuti Militari
• Order Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)^[3]
• Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja)

• K! Jagiellonia