|
Carl Scharowsky
Carl Joseph Scharowsky (ur. 6 listopada 1846 w Braniewie, zm. 18 kwietnia 1905) – niemiecki inżynier, specjalizujący się w projektowaniu i budowie konstrukcji stalowych. Życiorys Urodził się w Braniewie w rodzinie kowala i rolnika Carla Rochusa (1809–1866) i jego żony Mathilde z domu Meich (1813–1871)[1][2]. Po okresie nauki szkolnej przez 3 lata pracował w fabrykach. Od 1 stycznia 1865 rozpoczął studia w Królewcu w Królewskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła (Königliche Kunst- und Gewerbeschule). Od 1 października 1866 przeniósł się do berlińskiej uczelni Gewerbeakademie, w której studiował przez kolejne 3 lata. Po jej ukończeniu przez kilka miesięcy pracował w urzędzie królewskiego mierniczego. Od 1 stycznia 1870 do maja 1871 odbywał służbę wojskową w marynarce wojennej[3].  W lipcu 1871 rozpoczął pracę jako inżynier w fabryce budowy mostów Harkort’sche Fabrik w Hagen-Haspe. Tam szybko doceniono jego umiejętności. Już w roku następnym wysłano go do montażu wielkiej rotundy i innych elementów ekspozycji na światową wystawę we Wiedniu. W tamtym okresie opublikował Scharowsky również tabele obliczeń wagi żelaza walcowanego (Tabellen zur Gewichtsberechnung von Walzeisen und Eisenkonstruktionen). Publikacja ta już za jego życia doczekała się pięciu wydań. Po wystawie światowej we Wiedniu prowadził budowy szeregu mostów, do których prace obliczeniowe oraz montażowe zostały mu powierzone. Wśród nich były m.in. most przez Łabę w Riesa w Saksonii (na zdjęciu) czy most na Dunaju we Wiedniu Taborbrücke[3]. Na początku 1875 został mianowany szefem montażu Harkort’sche Fabrik. W tym czasie pracował przy wznoszeniu kolejnych mostów. 1 kwietnia 1876 odszedł z firmy Harkortwerke i założył wraz ze wspólnikiem doktorem Wilhelmem Rudolfem Proellem firmę Dr. Proell & Scharowsky[4]. Było to biuro inżynierskie, w którym Scharowsky rozwinął swoją karierę na nowym obszarze nauki. W tym celu ponownie zaczął uczęszczać na wykłady w Politechnice w Karlsruhe, zdając w 1877 w Dreźnie egzamin i uzyskał uprawnienia architekta rządowego (Regierungsbaumeister)[3]. W 1882–1883 projekt firmy Proell & Scharowsky wygrał konkurs na budowę pałacu na wystawie higieny i ratownictwa w Berlinie[5]. W następnych latach działalność firmy nakierowana była na duże urządzenia fabryczne, których nie można było wykonać w miejscu docelowym. Ponadto zajmował się projektowaniem warsztatów dla szeregu niemieckich stoczni[3]. Prócz tej wielostronnej działalności konstruktorskiej i projektowej znajdował jeszcze czas na publikowanie swoich prac, które doczekały się wielu wydań i z których korzystało wiele następnych pokoleń[3]. Życie prywatneBył wyznania ewangelickiego[6]. Ożenił się z Marią (1861–1933) z domu Langelütje, pochodzącą z Miśni. Wśród dzieci w historii zapisał się ich syn Günther (1891–1953), który został również jak ojciec inżynierem i przemysłowcem, a także córka Ella Scharowsky (1885–1941), która była znaną malarką w Dreźnie[7][2]. Publikacje
Przypisy
|
