Carlo Galeffi

Carlo Galeffi (ur. 4 czerwca 1882 w Malamocco koło Wenecji, zm. 22 września 1961 w Rzymie^[1]^[2]) – włoski śpiewak operowy, baryton.

Życiorys

Studiował w Paryżu u Giovanniego Sbrigli i w Rzymie u Antonio Cotogniego^[1]. Debiutował na scenie w 1904 roku w Rzymie jako lord Ashton w Łucji z Lammermooru^[3]. W 1910 roku pierwszy i jedyny raz wystąpił w nowojorskiej Metropolitan Opera, kreując rolę Germonta w Traviacie u boku wcielającej się w rolę Violetty Nellie Melby^[1]^[3]. W 1911 roku wystąpił w Buenos Aires w premierze Isabeau Pietro Mascagniego^[1]. W 1913 roku debiutował w tytułowej roli w Nabucco na deskach mediolańskiej La Scali^[3]. Kreował tam później role Manfreda w prapremierze L’amore dei tre re Italo Montemezziego (1913) i Fanuela w prapremierze Nerone Arriga Boita (1924)^[1]^[2]^[3], a także Amfortasa we włoskiej premierze Parsifala (1914)^[3]. Był pierwszym odtwórcą tytułowej roli w Giannim Schicchim Giacoma Pucciniego podczas europejskiej premiery tej opery (1919)^[2]^[3]. Rolą tą pożegnał się też ze sceną w 1954 roku w Teatro Colón w Buenos Aires^[3].

Do jego popisowych ról należały Scarpia w Tosce, Amfortas w Parsifalu, Amonastro w Aidzie oraz tytułowe partie w Rigoletcie i Wilhelmie Tellu^[3].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1213. ISBN 0-02-865527-3.
↑ ^a ^b ^c The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 173–174. ISBN 978-0-19-533765-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 371. ISBN 83-224-0334-8.